Vinterblot - Mael Mórdha

All male, nine by nine, hanging gently, swaying in the wind

The bark of ash absorbing the splattered heays of blood

For the return of the sun, a winter sacrifice

Ox, dog, horse, sheep and slave, all offered to the gods

The dusk of grey keeps falling upon the landscape bleak

White gently still the bodies away, hanging in god’s tree

The ring of torches lighting up the heath, a ghostly shine

The mighty ash unites the earth with sky for all time

The golden meat flows freely, chant of the sun is sung

The runes are read out loud and clear, midwinter night is long

Lifegiving disc shall fill the sky once more in all its span

The vinterblot, a reawakening, hail Nordland

Allemaal mannen, negen aan negen, zachtjes hangend, zwaaiend in de wind

De bast van as absorbeert de gespetterde hoogten van bloed

Voor de terugkeer van de zon, een winteroffer

Os, hond, paard, schaap en slaaf, allemaal geofferd aan de goden

De grijze schemering valt steeds op het sombere landschap

White kalmeert de lichamen zachtjes weg, hangend in Gods boom

De ring van fakkels verlicht de heide, een spookachtige glans

De machtige as verenigt de aarde met de lucht voor altijd

Het gouden vlees stroomt vrijelijk, het gezang van de zon wordt gezongen

De runen worden luid en duidelijk voorgelezen, de midwinternacht is lang

Levengevende schijf zal de hemel opnieuw vullen in al zijn spanwijdte

De vinterblot, een ontwaken, gegroet Nordland