Суррогат - ЛЖЕДМИТРИЙ IV, DEEP-EX-SENSE

Кто-то сменил замок, и сюда больше не подходит мой скрипичный ключ

Нотный стан мутировал в бич, а тот бич - в петлю

В каждом произведении солоно плакался

Но лишь выказывал свою безыдейность с нового ракурса

Гнать рефлексию, что сделала меня излишне кротким

Как вычерпывать воду напёрстком из подгнившей лодки

Муза в коме, что же пустит в пляс ее как ток?

Местный химик протянул мне капсулу, глоток:

Передо мной на половице высекается неведомый чертёж

Инструмента, что элементами корпуса едва ли с обычным схож:

Идеально симметричные хребты от арфы, словно горгульи крылья

Клавиши кругом, а в нем перетянуты струны, являя оккультный символ

И вот он собран в моей каморке-

К сакральным сферам желанный допуск

И звуки словно наречие мертвых

Но рождали миру мой магнум опус

Я лишь записывал, он играл сам

Пролагая к искушённым сердцам

Универсальный путь из черных партитур

И по нему стартует мой концертный тур

Первый зал пышет интригой

Свет.

Музыка звучит сама

Но как резко запущенный триггер

Всех начала сводить с ума

Люди побежали к выходу в животной панике

"Неужели вы меня дослушивать не станете??"

Раз так, я под занавес со свечей встал

И с ними поджёг этот зал...

Жажда славы завела меня в ловушку

Облаченным в звук из преисподней пришел геноцид

Музыка дана лишь человечьим душам

Все, что приходит извне - преследует цель - навредить.

Моих батарей хватит еще лет на пятьсот

Но я видел уже и детей, и отцов

Все сюжеты концовок и день, когда солнце

Обратило последнего человека в песок

Мой создатель идеалистом был

Понимал, что миром правила беллетристика

Только шедевр писателю не осмыслить -

Простому человеку не хватит и пары жизней

Вот и главный страх творца: жизнь потратить попусту

Не создав свой magnum opus, он не сдавался до конца

И вот среди развалин и руин

Я все пишу роман его мечты

Он заложил в меня свои черты

Чтоб жить, когда читатели мертвы

Но я механизм, мне чуждо искусство

Его создавали только их чувства и хрупкость

А в моей программе не было вкуса и пульса

И мои каракули - то лишь буквы.

И пусть

Слова сплелись без смысла и без цели

Роман, что был написан за столетия

Явил собой не кассовый бестселлер

А лишь тысячеглавое плацебо.

Тайна, что я постиг

Искусство не бывает без слабости

От радости, боли или от тоски

Пустые полотна заполнял эскиз

Слыша звуки мелодий в щебетанье птиц

Они видели любовь в лепестках гвоздик

На уровне эмоций создав язык -

Тот шифр, что дано понимать лишь им.

Iemand heeft het slot veranderd en mijn solsleutel past hier niet meer.

De staaf muteerde in een plaag, en die plaag veranderde in een lus

Solono huilde in elk werk

Maar hij toonde zijn gebrek aan ideeën alleen vanuit een nieuwe invalshoek

Stimuleer reflectie die me onnodig zachtmoedig maakte

Hoe je met een vingerhoed water uit een rotte boot haalt

De muze ligt in coma, waardoor zal ze dansen als een stroming?

De plaatselijke drogist gaf me een capsule, een slokje:

Een onbekende tekening is voor me op de vloer uitgehouwen

Een tool die nauwelijks lijkt op de gebruikelijke elementen van de zaak:

Perfect symmetrische ribbels van een harp, zoals waterspuwersvleugels

De toetsen bevinden zich in een cirkel en de touwtjes zijn erin getrokken, wat een occult symbool laat zien

En hier is het geassembleerd in mijn kast -

Gewenste toegang tot heilige sferen

En de geluiden zijn als de spraak van de doden

Maar ze baarden de wereld, mijn magnum opus

Ik heb net opgenomen, hij speelde zichzelf

Liggend voor verleide harten

Universeel pad van zwarte partituren

En het begint mijn concerttour

De eerste zaal zit vol intriges

Licht.

Muziek klinkt zelf

Maar als een scherpe trigger

Begon iedereen gek te maken

In dieren paniek renden mensen naar de uitgang.

"Ga je niet naar me luisteren?"

Als dat zo is, ben ik met kaarsen onder het gordijn gestapt

En met hen staken ze deze hal in brand...

De dorst naar roem leidde me in een val

Gekleed in geluid uit de onderwereld kwam genocide

Muziek wordt alleen aan menselijke zielen gegeven

Alles wat van buitenaf komt, heeft tot doel schade te berokkenen.

Mijn batterijen gaan nog vijfhonderd jaar mee

Maar ik heb al zowel kinderen als vaders gezien

Alle plots van de eindes en de dag waarop de zon

Veranderde de laatste man in zand

Mijn schepper was een idealist

Ik begreep dat de wereld werd geregeerd door fictie

Alleen een schrijver kan een meesterwerk niet begrijpen -

Een eenvoudig persoon is niet genoeg voor een paar levens

Hier is de grootste angst van de maker: om het leven te verspillen

Zonder zijn magnum opus te creëren, gaf hij niet op tot het einde

En nu tussen de ruïnes en ruïnes

Ik blijf zijn droomroman schrijven

Hij legde zijn eigenschappen in mij

Om te leven als de lezers dood zijn

Maar ik ben een mechanisme, kunst is mij vreemd

Het werd alleen gecreëerd door hun gevoelens en kwetsbaarheid

En in mijn programma was er geen smaak en puls

En mijn doodles zijn maar letters.

Laat het gaan

Woorden verweven zonder betekenis en zonder doel

Een roman die door de eeuwen heen is geschreven

Een niet-winstgevende bestseller onthuld

Maar alleen een duizendkoppige placebo.

Mysterie dat ik heb begrepen

Kunst is niet zonder zwakte

Van vreugde, pijn of verlangen

Blanco doeken gevuld schets

De geluiden van melodieën horen in het getjilp van vogels

Ze zagen liefde in anjerbloemblaadjes

Op het niveau van emoties, een taal hebben gecreëerd -

Het cijfer dat alleen zij kunnen begrijpen.