Nun Parlà - Lucio Dalla, Andrea Sandri, Riccardo Majorana

La luna era piantata lì in mezzo al cielo

Una lampadina accesa sopra il mare

Che era di un colore inchiostro quasi nero

Nel silenzio lo sentivo respirare

Non lo so

Ma sembrava che il mare volesse parlare con me

Fosse più solo di me

Nun parlà, nun parlà, nun parlà, nun parlà

'stamme'ccà, 'stamme'ccà, 'stamme'ccà, 'stamme'ccà

Sotto' e' stelle una varca de' notte s' addorme nun sape cchè ffà

Stattene' ccà ccu' mme

Mmieze’strada i rumori, le voci, le moto, le luci dei bar

Stattene' ccà ccu' mme

Io in quel mare dall’accento un po' bagnato un po' napoletano

Ho provato a fare il bagno

Così la solitudine che avevo accumulato

Sparì dietro a un fulmine lontano

Non lo so

Ma sentivo la calma del mare che entrava in me

Non pensavo che a te e a me

Nun parlà, nun parlà, nun parlà, nun parlà

'stamme'ccà, 'stamme'ccà, 'stamme'ccà, 'stamme'ccà

Sotto' e' stelle una varca de' notte s' addorme nun sape cchè ffà

Stattene' ccà ccu' mme

De maan stond daar midden in de lucht

Boven de zee brandde een gloeilamp

Wat een bijna zwarte inktkleur was

In de stilte kon ik hem horen ademen

ik weet het niet

Maar het leek erop dat de zee met me wilde praten

Was je meer alleen dan ik?

Niet spreken, niet spreken, niet spreken, niet spreken

'stamme' daar, 'stamme' daar, 'stamme' daar, 'stamme' daar

Onder 'en' sterren een passage van de nacht slaapt non weet wat ffà

Blijf daar 'ccu' mme

Mmieze's straatgeluiden, stemmen, motoren, barverlichting

Blijf daar 'ccu' mme

Ik in die zee met een licht nat, licht Napolitaans accent

Ik probeerde een bad te nemen

Zo was de eenzaamheid die ik had opgebouwd

Hij verdween achter een verre bliksemschicht

ik weet het niet

Maar ik voelde de rust van de zee in mij komen

Ik dacht alleen aan jou en mij

Niet spreken, niet spreken, niet spreken, niet spreken

'stamme' daar, 'stamme' daar, 'stamme' daar, 'stamme' daar

Onder 'en' sterren een passage van de nacht slaapt non weet wat ffà

Blijf daar 'ccu' mme