Sulla Rotta Di Cristoforo Colombo - Edoardo De Angelis, Lucio Dalla

La mia casa era sul porto, i miei sogni in riva al mare

Diventavo marinaio, ero pronto per partire

Sulla rotta di Cristoforo Colombo io volevo andare via

Per scoprire un nuovo mondo ai confini del mio mare

E scordare casa mia…

Fu una sera di gennaio che mio padre mi portò

Su una barca senza vela che sapeva dove andare

A gettare la mia rete dietro al faro, poi mi disse figlio mio

Questa rete è la tua vita, manda a fondo tutti i sogni

Come un giorno ho fatto io…

Ogni sera torno a casa con il sale sulla pelle

Ma negli occhi e nel mio cuore ho le stelle

Che potrebbero guidare la mia nave in mare aperto

Mentre invece qui nel porto io comincio ad invecchiare…

Ogni sera all’osteria io racconto al mio bicchiere

Di tempeste che ho incontrato quando il cielo incontra il mare

E una notte senza stelle ho visto Dio dentro nuvole leggere

Era ad ovest di Tahiti, anche lui è un marinaio

E a vederlo fa piacere…

Ogni giorno c'è chi parte verso isole lontane

Ma la gente qui nel porto è sempre uguale

Ogni sera guarda il mare e non ha niente da dire

A pensarci sembra quasi che lo voglia ringraziare…

Mijn huis was aan de haven, mijn dromen aan de kust

Ik werd een matroos, ik was klaar om te gaan

Op de route van Christoffel Columbus wilde ik vertrekken

Om een ​​nieuwe wereld te ontdekken aan de rand van mijn zee

En vergeet mijn huis...

Het was een avond in januari dat mijn vader me meenam

Op een boot zonder zeil die wist waar hij heen moest

Om mijn net achter de vuurtoren te gooien, toen vertelde hij me mijn zoon

Dit netwerk is jouw leven, laat alle dromen naar de bodem zinken

Zoals ik op een dag...

Elke avond kom ik thuis met zout op mijn huid

Maar in mijn ogen en in mijn hart heb ik de sterren

Dat zou mijn schip de zee op kunnen drijven

Terwijl ik hier in de haven ouder begin te worden...

Elke avond in de taverne vertel ik mijn glas

Van stormen die ik ontmoette toen de lucht de zee ontmoette

En op een sterloze nacht zag ik God in lichte wolken

Hij was ten westen van Tahiti, hij is ook een zeeman

En leuk om te zien...

Elke dag zijn er mensen die naar verre eilanden vertrekken

Maar de mensen hier in de haven zijn altijd hetzelfde

Elke avond kijkt hij naar de zee en heeft hij niets te zeggen

Als ik erover nadenk, lijkt het bijna alsof ik hem wil bedanken ...