V loužích - Lucie Bílá

Až naše srdce roztají a na nástěnku přilepím

Z našich snářů stránky kalendářů stržené

Schováme si je potají dny jednou provždy sečtené

Střepy pýchy všechny naše hříchy vpletené

Do nití od pyžam křehkých jak celofán

Se ty i já obléknem, když nepadnou, nevzlétnem

Kolikrát v loužích prsty mé zkouší si na nebe sáhnout a trochu výš

Kolikrát v loužích nohy mé touží na nebe šlápnout v oblacích

Projít se v oblacích

Až naše srdce roztají jak pera na dně inkoustu

Na holé ti zdi žebříky a hvězdy nakreslím

Všechny mosty zapálím a do vyschlého zmizíku

Jen ta slova, co nechci slyšet, znova uložím

Do nití od pyžam křehkých jak celofán

Ty i já utečem, když nepadnou, čert je vem

Kolikrát v loužích prsty mé zkouší si na nebe sáhnout a trochu výš

Kolikrát v loužích nohy mé touží na nebe šlápnout v oblacích

Projít se v oblacích

Wanneer onze harten smelten en ik blijf bij het prikbord

Kalenderpagina's uit onze dromen gehaald

We houden ze voor eens en altijd in het geheim geteld

Scherven van trots verstrengelden al onze zonden

In draden gemaakt van pyjama's die zo kwetsbaar zijn als cellofaan

Jij en ik zullen ons aankleden, als ze niet vallen, zal ik niet opstijgen

Hoe vaak proberen mijn vingers in mijn plassen naar de lucht te reiken en een beetje hoger

Hoe vaak in mijn plassen mijn voeten lang naar de hemel in de wolken

Loop in de wolken

Tot onze harten smelten als pennen op de bodem van de inkt

Ik teken ladders en sterren op je kale muren

Ik zal alle bruggen in brand steken en op een droge plaats verdwijnen

Ik bewaar gewoon de woorden die ik niet meer wil horen

In draden gemaakt van pyjama's die zo kwetsbaar zijn als cellofaan

Jij en ik zullen wegrennen als ze niet vallen, verdomme

Hoe vaak proberen mijn vingers in mijn plassen naar de lucht te reiken en een beetje hoger

Hoe vaak in mijn plassen mijn voeten lang naar de hemel in de wolken

Loop in de wolken