Poprvé - Lucie Bílá

Není to poprvé

Kdy jsi ve mě našel cestu ven

Jak polední stín jsi blafoval

Dokola ptám se

Jako poutník se ptá na drobné

Co z toho mám

A co uvnitř ještě spí

Co bude dál, hvězdy jsou stálé

Tváříš se, jako bys je znal

Deštivé dny

Z oblohy zíraj

Tak proč je šeptáš vlaštovkám

Tak znovu nechej mě řvát

Teď prosíš, možná přestanu

Naposled ptám se, jestli ujdeš světa lán

Nechej mě řvát

Že tě kryjí esa z rukávu

Nechej mě řvát, že byl trumf jen pouhý klam

Znovu nechej mě řvát

Teď prosíš, možná přestanu

Naposled ptám se, jestli ujdeš světa lán

Běžíme deštěm

Běžíme deštěm

Běžíme deštěm

Jak dlouho ještě

Tak znovu nechej mě řvát

Teď prosíš, možná přestanu

Naposled ptám se, jestli ujdeš světa lán

Nechej mě řvát

Že tě kryjí esa z rukávu

Nechej mě řvát, že byl trumf jen pouhý klam

Het is niet voor de eerste keer

Wanneer heb je je weg uit mij gevonden?

Wat een middagschaduw heb je gebluft

ik vraag rond

Als pelgrim vraagt ​​hij om verandering

Wat heb ik eraan?

En wat slaapt er nog meer binnen

Wat nu, de sterren zijn permanent

Je ziet eruit alsof je ze kent

Regenachtige dagen

Staren vanuit de lucht

Dus waarom fluister je ze tegen de zwaluwen?

Dus laat me nog een keer schreeuwen

Je smeekt nu, misschien stop ik

Voor de laatste keer vraag ik of je aan de wereld van touwen wilt ontsnappen

Laat me schreeuwen

Dat azen je mouwen bedekken

Laat me schreeuwen dat de troef gewoon een hoax was

Laat me nog eens schreeuwen

Je smeekt nu, misschien stop ik

Voor de laatste keer vraag ik of je aan de wereld van touwen wilt ontsnappen

We rennen door de regen

We rennen door de regen

We rennen door de regen

Hoe lang nog

Dus laat me nog een keer schreeuwen

Je smeekt nu, misschien stop ik

Voor de laatste keer vraag ik of je aan de wereld van touwen wilt ontsnappen

Laat me schreeuwen

Dat azen je mouwen bedekken

Laat me schreeuwen dat de troef gewoon een hoax was