Hráze - Lucie Bílá

Kdypak v nás začali tát ledy tenké

Jak papír popsaný tvým tichým šeptáním

Kdypak v nás začali tát ledy věčné, jak

Básně mnou přečtené v tmách snad je přečtem

Kolikrát výš, kolikrát nízko

Nepoznám co je mezitím

Tu a tam hůř tu a tam lépe

Schováváš hříchy do kvítí

Vše co bys rád, co by sis přál

Ti vyplním, až mi rozsvítíš

Nesmíš se vzdát, nemůžeš dál

Sami se jen tak nezřítí

Ty zdi v nás

Vždycky jsou

Vysoké jako hry o nás dvou

Ty zdi v nás

Neuhnou

Rub či líc, každý má stranu svou

Držíme hráze v nás

Držíme hráze v nás

Držíme hráze v nás

Držíme hráze v nás

Toen het ijs in ons dun begon te smelten

Zoals het papier beschreven door je stille gefluister

Wanneer het ijs voor altijd in ons begon te smelten

Gedichten die door mij in het donker worden gelezen, zullen ze hopelijk lezen

Hoeveel keer hoger, hoeveel keer laag?

Ik weet niet wat er tussen zit

Hier en daar slechter, hier en daar beter

Je verbergt zonden in bloemen

Alles wat je zou willen, wat je zou willen

Ik zal je vullen als je me verlicht

Je kunt niet opgeven, je kunt niet doorgaan

Ze crashen niet alleen zichzelf

Die muren in ons

Dat zijn ze altijd

Lang als spelletjes over ons tweeën

Die muren in ons

Ze gaan niet weg

Rug of wang, iedereen heeft zijn kant

We houden de dijken in ons

We houden de dijken in ons

We houden de dijken in ons

We houden de dijken in ons