Tu Espalda - Luciano Pereyra

Me voy

A recorrer tu espalda

Como si fuera paseando

Es la única calle que no sé

A pesar de haberla caminado

Pero me asegura

La alegría de saber

Que, por lo menos

Estoy vivo

Y si al volver

Me queda algún rincón

Sin conocer

Tendrán razón mis manos

De tocar y acariciar

Todas las luces y las sombras

Que la ocupan

Será

Que mi paseo por tu espalda

Es obligado

Como por esa calle de mi barrio

Que no se olvida nunca

Y si al volver

Me queda algún rincón…

Será

Que mi paseo por tu espalda…

ik ga

op je rug lopen

alsof je loopt

Het is de enige straat die ik niet ken

Ondanks dat ik erop heb gelopen

maar het verzekert me

de vreugde van het weten

dat tenminste

ik leef

En als je terugkeert?

ik heb een hoekje

zonder te weten

Mijn handen zullen goed zijn

Van aanraken en strelen

Alle lichten en de schaduwen

wie bezetten het

Zal zijn

Moge ik op je rug lopen

Is benodigd

Wat betreft die straat in mijn buurt

dat wordt nooit vergeten

En als je terugkeert?

ik heb een hoekje...

Zal zijn

Moge ik op je rug lopen...