Perdoname - Luciano Pereyra

Siento que la vida se me va

Siento que el silencio se apodera más de mí

Siento que llegó la soledad

Y plantó bandera en mí

Para dar refugio a este final

Siento que mi día se nubló

Siento que mis ojos vuelven a llorar

Siento que me abraza el dolor

Y que no me deja respirar

Perdóname, perdóname

Si no supe amarte como quieres

Perdóname, perdóname

Nadie ocupará en mi alma tu lugar

Si vuelves

Cómo me lastima este adiós

Cómo seguiré mi vida si no estás

Cómo he de explicarle a tu razón

Que mi error fue amarte más y más

Perdóname, perdóname

Si no supe amarte como quieres

Perdóname, perdóname

Nadie ocupará en mi alma tu lugar

Si vuelves

El tiempo corre y no pretende descansar

Pero mi vida se detuvo en tu mirar

Cómo es que por amor

Me tengas que olvidar?

Perdóname, perdóname

Si no supe amarte como quieres

Perdóname, perdóname

Nadie ocupará en mi alma tu lugar

Si vuelves

Ik voel dat het leven me verlaat

Ik voel dat de stilte me meer overneemt

Ik voel dat eenzaamheid is aangekomen

En plantte een vlag op mij

Om hiervoor onderdak te bieden

Ik heb het gevoel dat mijn dag bewolkt is

Ik voel dat mijn ogen weer huilen

Ik voel de pijn me omarmen

En dat laat me niet ademen

vergeef me, vergeef me

Als ik niet wist hoe ik van je moest houden

vergeef me, vergeef me

Niemand zal jouw plaats in mijn ziel innemen

als je terug komt

wat doet dit afscheid me pijn

Hoe zal ik mijn leven voortzetten als jij dat niet bent?

Hoe moet ik je reden uitleggen?

Dat mijn fout was dat ik steeds meer van je hield

vergeef me, vergeef me

Als ik niet wist hoe ik van je moest houden

vergeef me, vergeef me

Niemand zal jouw plaats in mijn ziel innemen

als je terug komt

De tijd loopt en pretendeert niet te rusten

Maar mijn leven stopte bij jouw blik

hoe komt het voor liefde?

Moet je mij vergeten?

vergeef me, vergeef me

Als ik niet wist hoe ik van je moest houden

vergeef me, vergeef me

Niemand zal jouw plaats in mijn ziel innemen

als je terug komt