Fue Mia Una Noche - Luciano Pereyra

Fue mía una noche

llegó de repente

y huyó como el viento

repentinamente

Alumna curiosa

que aprendió el placer

fue mía una noche

no la he vuelto a ver

Fue la noche sola

de una sola estrella

si miro las nubes

después pienso en ella

Mi amor no la busca

mi amor no la llama

la flor desprendida

no vuelve a la rama

Y las ilusiones

son como un espejo

que cuando se empaña

pierde su reflejo

Fue mía una noche

locamente mía

me quema los labios

su sed todavía

(bis)

Amor de una noche

que apagó el hastío

somos las distantes

orillas de un río

entre las que cruza

la corriente clara

y el agua las une

pero las separa

Amor de una noche

Si vuelves un día

Ya no he de sentirte

Tan loca y tan mía

Amor de una noche

sin amanecer

acaso prefiera

no volverte a ver

Fuiste mía una noche

locamente mía

me quema los labios

tu sed todavía

Fue mía una noche

locamente mía…

Het was van mij op een avond

kwam plotseling

en vluchtte als de wind

plotseling

nieuwsgierige student

wie heeft plezier geleerd?

het was van mij op een avond

Ik heb haar niet meer gezien

Het was de nacht alleen

een ster

als ik naar de wolken kijk

dan denk ik aan haar

Mijn liefde is niet op zoek naar haar

mijn liefde roept haar niet

de vrijstaande bloem

keert niet terug naar het filiaal

en de illusies

ze zijn als een spiegel

dat wanneer het bezoedeld wordt

verlies je spiegelbeeld

Het was van mij op een avond

gek van mij

het brandt aan mijn lippen

het heeft nog steeds dorst

(bis)

een nacht liefde

dat deed de verveling weg

wij zijn de verre

oevers van een rivier

waartussen het kruist

de heldere stroom

en het water verenigt hen

maar het scheidt ze

een nacht liefde

als je op een dag terugkomt?

Ik hoef je niet meer te voelen

Zo gek en zo de mijne

een nacht liefde

geen dageraad

misschien heb je liever

ik zie je niet meer

je was de mijne op een nacht

gek van mij

het brandt aan mijn lippen

je dorst nog steeds

Het was van mij op een avond

gek van mij...