The Calm and the Ease - Luca Brasi

You’re warm when it’s cold

It takes a little hold

Of the spaces we fill

And the hopes we’ve made, still

We all want what we can’t have

We all reach but just can’t grab

We’re all dogs on leads

Scratching through the leaves

We’re afraid of the highs

Because the lows are so low

Yeah afraid to feel anything at all

We all want what we can’t have

We all reach but just can’t grab

We got every cliche etched in our skin

It looked kind of good right then

It looks kind of cheap right now

We all want what we can’t have

We all reach but just can’t grab

We’re all dogs on leads

Scratching through the leaves

For that everlasting always missing piece

I miss the calm and the ease

The stillness and wonder

While the nightmares don’t cease

I miss the calm and the ease

The stillness and wonder

While the nightmares don’t cease

I miss the calm and the ease

The stillness and wonder

While the nightmares don’t cease

My heart is a lead weight

A fist in my chest

Squeezes and tightens

With each terrifying breath

If calm is collected then I’m drowning in fears

Piling them sky high

My own towering years

We’re all dogs on leads

Scratching through the leaves

We’re all dogs on leads

Scratching through the leaves

I miss the calm and the ease

(I miss the calm and the ease)

I miss the calm and the ease

(I miss the calm and the ease)

I miss the calm and the ease

(I miss the calm and the ease)

I miss the calm and the ease

(I miss the calm and the ease)

I miss the calm and the ease

(I miss the calm and the ease)

I miss the calm and the ease

(I miss the calm and the ease)

I miss the calm and the ease

(I miss the calm and the ease)

I miss the calm and the ease

(I miss the calm and the ease)

Je bent warm als het koud is

Het heeft een beetje houvast nodig

Van de ruimtes die we vullen

En de hoop die we hebben gewekt, nog steeds

We willen allemaal wat we niet kunnen hebben

We reiken allemaal, maar kunnen gewoon niet grijpen

We zijn allemaal aangelijnde honden

Door de bladeren krabben

We zijn bang voor de hoogtepunten

Omdat de dieptepunten zo laag zijn

Ja, bang om helemaal niets te voelen

We willen allemaal wat we niet kunnen hebben

We reiken allemaal, maar kunnen gewoon niet grijpen

We hebben elk cliché in onze huid gegrift

Het zag er toen best goed uit

Het ziet er nu nogal goedkoop uit

We willen allemaal wat we niet kunnen hebben

We reiken allemaal, maar kunnen gewoon niet grijpen

We zijn allemaal aangelijnde honden

Door de bladeren krabben

Voor dat eeuwige altijd ontbrekende stuk

Ik mis de rust en het gemak

De stilte en verwondering

Terwijl de nachtmerries niet ophouden

Ik mis de rust en het gemak

De stilte en verwondering

Terwijl de nachtmerries niet ophouden

Ik mis de rust en het gemak

De stilte en verwondering

Terwijl de nachtmerries niet ophouden

Mijn hart is een loden gewicht

Een vuist in mijn borst

Knijpt en spant

Met elke angstaanjagende ademhaling

Als de kalmte is verzameld, verdrink ik in angsten

Stapel ze torenhoog op

Mijn eigen torenhoge jaren

We zijn allemaal aangelijnde honden

Door de bladeren krabben

We zijn allemaal aangelijnde honden

Door de bladeren krabben

Ik mis de rust en het gemak

(Ik mis de rust en het gemak)

Ik mis de rust en het gemak

(Ik mis de rust en het gemak)

Ik mis de rust en het gemak

(Ik mis de rust en het gemak)

Ik mis de rust en het gemak

(Ik mis de rust en het gemak)

Ik mis de rust en het gemak

(Ik mis de rust en het gemak)

Ik mis de rust en het gemak

(Ik mis de rust en het gemak)

Ik mis de rust en het gemak

(Ik mis de rust en het gemak)

Ik mis de rust en het gemak

(Ik mis de rust en het gemak)