Sunday Morning - LowKey, Mai Khalil

When the children see them, they point and laugh

When the children see them, they point and laugh

When the children see them, they point and laugh

But they don’t know

When the children see them, they point and laugh

When the children see them, they point and laugh

When the children see them, they point and laugh

But they don’t know

They don’t know

She lost her son on a Sunday

Her memory’s a bloodstain

The paper showed his young face

Who remembered his mum’s name?

She sleeps with the blanket he was wrapped in as a child

He’s not dead he’s just napping for a while

She thinks backwards with a smile

On a clock, the hands stop

Can’t accept all the plans

Lost sunny Sundays

Dancing to Vandross like:

I used to be such a bad bad boy

But I gave it up

When I fell in love (ooh)

Hold him close breathe the smell of his skin

Preserving every little thing

How can she ever begin

To move on?

Sunday mornings getting the groove on

His little hands wave, their new-born grew strong through songs

She thinks he’s coming in from school

Made his favourite dinner too

Sitting talking to an empty chair in the living room

Roams the street calling out things that no one listens to

Tried to treat her but

They thought solution was medicinal

No

And I don’t think they’ll ever comprehend it

Schizophrenic or a broken heart that can’t be mended

Now she’s sitting talking to herself

Where the bench is

Relatives wonder when she’s coming to her senses

In her mind, he grew

Walked the passage to a man

They branded it as madness

Never planned to understand

She can’t quite touch him

She imagines that she can

Holding the fabric to her face

Squeezing the blanket in her hand

Saying

Every Sunday morning na ya ya

Every Sunday morning na ya ya

Every Sunday morning na ya ya

I dance with you

I dance with you

(Oooh)

The day they came and took away his son was a Sunday

But he only woke up to the news on the Monday

More times he knows the situation ends one way

But he looks up searching for some hope in the sunrays

A year passed, two years passed, three years passed

Finds it hard to get over the shadow that the fear casts

Four years passed, five years passed, six, seven, eight passed

Still lays a hand for him when they play cards

His bedroom as it was, doesn’t dare to touch a thing

Hums himself to sleep with the songs his son would sing, like:

Ain’t no sunshine when she’s gone

Only darkness every day

Ain’t no sunshine now he’s gone

Only darkness every day

You might see him by the betting shop

Asking for a spare pound

His shoes are getting tattered

And he’s losing all his hair now

Sees him in his dreams but

He doesn’t know his whereabouts

Sees him in the mirror

'Cause there’s nothing else he cares 'bout

Sees him in the crowd but

The truth is, he isn’t there

Goes after him and chases but

Every time, he disappears

Cars pass him by

And passengers just sit and stare

Talking to himself in a cruel world that didn’t care

Every Sunday morning na ya ya (ah ya ya)

Every Sunday morning na ya ya

Every Sunday morning na ya ya (hey)

I dance with you (oh)

I dance with you (ah)

Every Sunday morning na ya ya (every Sunday morning, yeah)

Every Sunday morning na ya ya (ah oh)

Every Sunday morning na ya ya

I dance with you (oh)

I dance with you (ah)

I don’t think I can do this on my own (no no no)

I don’t think I can do this on my own (oh)

I don’t think I can do this on my own

'Cause I need you

I need you

I don’t think I can do this on my own

I don’t think I can do this on my own

I don’t think I can do this on my own

'Cause I need you (I need you)

I need you

Als de kinderen ze zien, wijzen ze en lachen ze

Als de kinderen ze zien, wijzen ze en lachen ze

Als de kinderen ze zien, wijzen ze en lachen ze

Maar ze weten het niet

Als de kinderen ze zien, wijzen ze en lachen ze

Als de kinderen ze zien, wijzen ze en lachen ze

Als de kinderen ze zien, wijzen ze en lachen ze

Maar ze weten het niet

Ze weten het niet

Ze verloor haar zoon op een zondag

Haar geheugen is een bloedvlek

De krant toonde zijn jonge gezicht

Wie herinnerde zich de naam van zijn moeder?

Ze slaapt met de deken waarin hij als kind gewikkeld was

Hij is niet dood, hij slaapt gewoon een tijdje

Ze denkt achteruit met een glimlach

Op een klok stoppen de wijzers

Kan niet alle plannen accepteren

Zonnige zondagen verloren

Dansen op Vandross zoals:

Ik was vroeger zo'n stoute jongen

Maar ik gaf het op

Toen ik verliefd werd (ooh)

Houd hem dicht tegen zich aan, adem de geur van zijn huid in

Elk klein ding behouden

Hoe kan ze ooit beginnen?

Verdergaan?

Zondagmorgen lekker aan de slag

Zijn kleine handen zwaaien, hun pasgeboren werd sterk door liedjes

Ze denkt dat hij van school komt

Heeft ook zijn favoriete diner gemaakt

Zittend praten tegen een lege stoel in de woonkamer

Zwerft over straat en roept dingen waar niemand naar luistert

Ik probeerde haar te behandelen, maar

Ze dachten dat de oplossing medicinaal was

Nee

En ik denk niet dat ze het ooit zullen begrijpen

Schizofreen of een gebroken hart dat niet kan worden hersteld

Nu zit ze tegen zichzelf te praten

Waar de bank is

Familieleden vragen zich af wanneer ze tot bezinning komt

In haar gedachten groeide hij

Liep de doorgang naar een man

Ze bestempelden het als waanzin

Nooit gepland om te begrijpen

Ze kan hem niet helemaal aanraken

Ze beeldt zich in dat ze het kan

De stof tegen haar gezicht houden

De deken in haar hand knijpen

Gezegde

Elke zondagochtend na ya ya

Elke zondagochtend na ya ya

Elke zondagochtend na ya ya

ik dans met je

ik dans met je

(Oeh)

De dag dat ze kwamen en zijn zoon wegnamen was een zondag

Maar hij werd pas op maandag wakker met het nieuws

Hij weet vaker dat de situatie op één manier eindigt

Maar hij kijkt op, zoekend naar wat hoop in de zonnestralen

Er ging een jaar voorbij, twee jaar gingen voorbij, drie jaar gingen voorbij

Vindt het moeilijk om over de schaduw te komen die de angst werpt

Vier jaar gingen voorbij, vijf jaar gingen voorbij, zes, zeven, acht gingen voorbij

Legt nog steeds een hand voor hem als ze kaarten

Zijn slaapkamer zoals die was, durft niets aan te raken

Zoemt zichzelf in slaap met de liedjes die zijn zoon zou zingen, zoals:

Er is geen zonneschijn als ze weg is

Alleen duisternis elke dag

Er is geen zonneschijn nu hij weg is

Alleen duisternis elke dag

Misschien zie je hem bij de gokwinkel

Een extra pond vragen

Zijn schoenen raken aan flarden

En hij verliest nu al zijn haar

Ziet hem in zijn dromen, maar

Hij weet niet waar hij is

Ziet hem in de spiegel

Omdat er niets anders is waar hij om geeft

Ziet hem in de menigte, maar

De waarheid is dat hij er niet is

Gaat achter hem aan en jaagt maar

Elke keer verdwijnt hij

Auto's passeren hem

En passagiers zitten maar te staren

Tegen zichzelf praten in een wrede wereld die er niets om gaf

Elke zondagochtend na ya ya (ah ya ya)

Elke zondagochtend na ya ya

Elke zondagochtend na ya ya (hey)

Ik dans met je (oh)

Ik dans met je (ah)

Elke zondagochtend na ya ya (elke zondagochtend, yeah)

Elke zondagochtend na ya ya (ah oh)

Elke zondagochtend na ya ya

Ik dans met je (oh)

Ik dans met je (ah)

Ik denk niet dat ik dit alleen kan (nee nee nee)

Ik denk niet dat ik dit alleen kan (oh)

Ik denk niet dat ik dit alleen kan doen

Omdat ik je nodig heb

Ik heb je nodig

Ik denk niet dat ik dit alleen kan doen

Ik denk niet dat ik dit alleen kan doen

Ik denk niet dat ik dit alleen kan doen

Want ik heb je nodig (ik heb je nodig)

Ik heb je nodig