Tricolore - Lofofora

Et nous voilà encore à l’heure du grand folklore

Éternels relents de nausée tricolore

Grand rabais sur l’ordre et la morale souveraine

Moi j’en ai les idées du fond qui baignent

CONS-patriotes !

CONS-citoyens !

Je viens déposer une gerbe aux amoureux de la patrie des collabos, des colonies

Quand je dis gerbe, c’est du vomi

Douloureux souvenirs, de bonne foi oublions

Qu’un sang impur abreuve nos sillons

Quand ils reprennent en choeur le même refrain qui schlingue

J’aimerais mieux être sourd, mais voilà, ça me rend dingue

CONS-patriotes !

CONS-citoyens !

Je viens déposer une gerbe aux amoureux de la patrie des collabos, des colonies

Quand je dis gerbe, c’est du vomi

BLEU, BLANC, ROUGE, Plus rien ne bouge !

BLEU, BLANC, ROUGE, Plus rien ne bouge !

Je viens déposer une gerbe aux amoureux de la patrie des collabos, des colonies

Quand je dis gerbe, c’est du vomi

«Je méprise ceux qui marchent au pas «C'est même pas moi qui ai dit ça

Pas non plus la moitié d’un con

Il s’appelait Einstein, Albert de son prénom

Attention !

L'étendard sanglant est levé, chantez la gloire de la nation

Ça dérape et si ça sent mauvais, retiens donc ta respiration

En hier zijn we weer in de tijd van de grote folklore

Eeuwige hints van driekleurige misselijkheid

Grote korting op soevereine orde en moraliteit

Ik, ik heb de ideeën van de bodem die baadt

CONS-patriotten!

CONS-burgers!

Ik kom een ​​krans leggen voor de minnaars van het thuisland van de collaborateurs, de koloniën

Als ik schoof zeg, is het braaksel

Pijnlijke herinneringen, laten we te goeder trouw vergeten

Kan onzuiver bloed onze voren water geven

Wanneer ze hetzelfde refrein zingen dat schlingue

Ik zou liever doof zijn, maar hey, ik word er gek van

CONS-patriotten!

CONS-burgers!

Ik kom een ​​krans leggen voor de minnaars van het thuisland van de collaborateurs, de koloniën

Als ik schoof zeg, is het braaksel

BLAUW, WIT, ROOD, niets beweegt!

BLAUW, WIT, ROOD, niets beweegt!

Ik kom een ​​krans leggen voor de minnaars van het thuisland van de collaborateurs, de koloniën

Als ik schoof zeg, is het braaksel

"Ik veracht degenen die marcheren" Dat heb ik niet eens gezegd...

Ook geen halve lul

Zijn naam was Einstein, zijn voornaam Albert

Aandacht !

De bloedige standaard wordt verhoogd, zing de glorie van de natie

Het glijdt weg en als het stinkt, dus houd je adem in