Les gens - Lofofora

Les gens sont comme des animaux qui ne naissent ni libres ni égaux

Prétentieux et compliqués, ils ont toujours quelques chose à cacher

Ils évitent les yeux dans les ascenceurs

Restent silencieux, ne se parlent pas

Se méfient de toi, chacun dans sa peur

Nerveusement, font semblant de regarder l’heure

Les gens

Monsieur-Tout-Le-Monde les connaît bien

Il est l’un d’eux et voilà pourquoi

Monsieur-Tout-Le-Monde ne les aime pas

Les gens sont hypocrites et menteurs

Se complaisent dans leurs airs supérieurs

S’envoient des poignards dans le dos ou des fleurs

Et se trainent comme des larves face à la douleur

Ils ne supportent ni la mort, ni des rester seul

Ils savent jamais vraiment ce qu’ils veulent

Ils rêvent de pognon, de voitures, de maisons

Et le dernier qui parle à toujours raison

Les gens

Monsieur-Tout-Le-Monde les connaît bien

Il est l’un d’eux et voilà pourquoi

Monsieur-Tout-Le-Monde ne les aime pas

Les gens sont comme des animaux qui ne naissent ni libre ni égaux

Prétentieux et compliqués il ont toujours quelque chose à cacher

Les gens

Mensen zijn als dieren die niet vrij of gelijk worden geboren

Pretentieus en ingewikkeld, ze hebben altijd iets te verbergen

Ze vermijden ogen in de liften

Zwijg, praat niet met elkaar

Wantrouw je, ieder in zijn angst

Nerveus doen alsof je op de klok kijkt

De mensen

Iedereen kent ze goed

Hij is een van hen en daarom

Iedereen houdt er niet van

Mensen zijn hypocrieten en leugenaars

Geniet van hun superieure deuntjes

Stuur dolken in de rug of bloemen

En kruipen als larven in het aangezicht van pijn

Ze kunnen niet tegen de dood of alleen gelaten worden

Ze weten nooit echt wat ze willen

Ze dromen van geld, auto's, huizen

En de laatste die spreekt heeft altijd gelijk

De mensen

Iedereen kent ze goed

Hij is een van hen en daarom

Iedereen houdt er niet van

Mensen zijn als dieren die niet vrij of gelijk worden geboren

Pretentieus en ingewikkeld, ze hebben altijd iets te verbergen

De mensen