1 Million - Lofofora

Non pas le temps sur terre de bailler à la lune

Dans une société totalitaire la thune

Comme une mère abusive, exclusif point de repère:

Ton père t’a appris, tout travail mérite salaire

Mais pour celui qui n’en a pas le respect se perd

Même les amis fuient, ils se tirent ventre à terre

Ils préfèrent ne plus te reconnaitre, mon frère

Plutôt qu’affronter, rencontrer la misère

Quand commence la lente descente aux enfers

Zéro crédit, saisie, poursuites judiciaires

Mordre la poussière tout le monde flippe de ça

C’est pourquoi, aujourd’hui, c’est chacun pour soi

Voilà t’a pas le choix

Ma foi tant pis, je remballe mes utopies

Mon idéal à deux balles, à la bourse de Paris

Est coté que dalle mais faut pas s'émouvoir;

Le seul espoir est d’avoir un gros paquet de dollars

1 million de façons

Autant de raisons de déraper

Tu peux tout tenter

Mais te laisse pas rattraper, happer

Par la came ou les flammes des gardiens de la paix

Jusque là tu pensais pouvoir y échapper

La fortune, mesdames, messieurs, appartient aux ambitieux

Dommage pour ceux qui se découragent

Les anxieux ne feront pas de vieux os

Au mieux obligés de mendier, affligés

Quémander de quoi manger

Excusez-moi de vous déranger

Pardonnez-moi d’exister

J’veux pas vous importuner

Pas demander la pitié

Mais me voilà sous le seuil de pauvreté

Non personne ne veut être confronté

A cette éventualité maudite de la réalité

Mais dites-vous bien que rien n’est acquis

Méditons une minute, si posséder

Entasser des sous représente tout

Sommes-nous normaux ou bien fous?

A qui appartenons-nous?

Sommes-nous des maquereaux ou des putes?

Alors qu’est ce qui importe est ce la route ou le but?

1 million de façons

Autant de raisons de déraper

Tu peux tout tenter

Mais te laisse pas rattraper, happer

Par la came ou les flammes des gardiens de la paix

Jusque là tu pensais pouvoir y échapper

Te voilà perdu sans boulot

Rendu trop tôt au bout du rouleau

Tu te vois déjà clodo, crado, collé au goulot

Il te faut un plan

Un tuyau qui te sorte la tête de l’eau

Un filon illégal ou réglo

C’est égal, pas de scrupules à dealer des kilos

Tu vas pas culpabiliser quand on voit ces salauds

Qui se paient des villas, des yatchs sur le dos des prolos

Tu sais le malheur des autres fait le bonheur des escrocs

Alors t’as foncé, tête baissée, sans penser

Une paille enfoncée dans le nez

Un rail pour aller plus vite au sommet

Puisque arrive enfin la monnaie facile à gagner

Mais s’il n’y avait qu'à se baisser

Tu te serais pas ramassé à la première fausse note:

Une paire de menottes, un procès

Des années à passer derrière un porte

La mariée était en blanc

Tu voulais lui piquer la dot

Maintenant pour remonter le temps

Il n’y a pas d’antidote

Geen tijd op aarde om naar de maan te geeuwen

In een totalitaire samenleving geld

Als een gewelddadige moeder, exclusieve maatstaf:

Je vader heeft je geleerd dat al het werk loon verdient

Maar voor degene die er geen respect voor heeft is verloren

Zelfs vrienden vluchten, ze schieten elkaar neer

Ze herkennen je liever niet meer, mijn broer

In plaats van onder ogen te zien, ontmoet ellende

Wanneer de langzame afdaling naar de hel begint

Geen krediet, beslaglegging, rechtszaken

Bijt in het stof waar iedereen gek van wordt

Daarom is het vandaag ieder voor zich

Hier heb je geen keus

Nou, jammer, ik ben mijn utopieën aan het inpakken

Mijn ideale twee kogels, op de beurs van Parijs

Staat vermeld als plaat maar mag niet worden verplaatst;

De enige hoop is om een ​​grote bundel dollars te hebben

1 miljoen manieren

Zoveel redenen om uit te glippen

Je kunt alles proberen

Maar laat je niet inhalen, word ingehaald

Bij de camera of de vlammen van de vredeshandhavers

Tot die tijd dacht je eraan te kunnen ontsnappen

Het fortuin, dames en heren, behoort toe aan de ambitieuze

Jammer voor degenen die ontmoedigd zijn

De angstigen zullen geen oude botten maken

Op zijn best gedwongen om te bedelen, gekweld

Bedelen om iets te eten

Sorry dat ik je stoor

vergeef me voor het bestaan

Ik wil je niet lastig vallen

Vraag niet om medelijden

Maar hier ben ik onder de armoedegrens

Nee, niemand wil geconfronteerd worden

Naar deze vervloekte mogelijkheid van de werkelijkheid

Maar zeg tegen jezelf dat niets zeker is

Laten we een minuutje mediteren, als we dat hebben

Penningen opstapelen is alles

Zijn we normaal of gek?

Van wie zijn we?

Zijn we pooiers of hoeren?

Dus wat telt is de weg of het doel?

1 miljoen manieren

Zoveel redenen om uit te glippen

Je kunt alles proberen

Maar laat je niet inhalen, word ingehaald

Bij de camera of de vlammen van de vredeshandhavers

Tot die tijd dacht je eraan te kunnen ontsnappen

Hier ben je verdwaald zonder baan

Te snel weergegeven aan het einde van de rol

Je ziet jezelf al zwerver, smerig, vast in de nek

Je hebt een plan nodig

Een pijp die je hoofd boven water houdt

Een illegale of legitieme ader

Het is in orde, geen scrupules in het omgaan met ponden

Je zult je niet schuldig voelen als we deze klootzakken zien

Wie betaalt voor villa's, jachten op de ruggen van proles

Je weet dat het ongeluk van anderen het geluk van de boeven maakt

Dus je rende naar binnen, hoofd naar beneden, zonder na te denken

Een rietje in de neus

Een spoor om sneller naar de top te komen

Sinds de gemakkelijk te verdienen valuta eindelijk arriveert

Maar als het maar een kwestie van bukken was

Bij de eerste valse noot had je jezelf niet opgepikt:

Een paar handboeien, een proces

Jaren achter een deur doorgebracht

De bruid was in het wit

Je wilde haar bruidsschat stelen

Nu om de tijd terug te draaien

Er is geen tegengif