Worry - Little Comets

Her silhouette is bleaker than a cigarette

On a Tuesday morn' when I feel humanity slip

From broken hands down to her hips

Realizing lethargy in both her eyes

And as the sun emancipates the dawn

Her tan lines cackle with the power of the allegory

For a man he’s deeper than the Sundarbans

And the wistful way that he could hold her stare

Leaves heartache hanging in the swollen air

And as they fall apart in separate beds

He carves forever in the cheap wooden bedstead

Realize bitterness in both her eyes

And the way his words could strip the walls she’s climbing

Oh, I’m at the end, oh no, oh

I worry about the way she lay

Oh, I’m at the end, oh no, oh

I worry, worry, worry, worry

He holds her down

Everything is anguish now

With the shallowness of every breath

He waits until she is bereft

Realize nothing now in both her eyes

And the way his words have stripped

The walls she’s climbing

Oh, I’m at the end, oh no, oh

I worry about the way she lay

Oh, I’m at the end, oh no, oh

I worry, worry, worry, worry

Haar silhouet is somberder dan een sigaret

Op een dinsdagochtend als ik de mensheid voel wegglippen

Van gebroken handen tot aan haar heupen

Lethargie realiserend in haar beide ogen

En terwijl de zon de dageraad emancipeert

Haar bruine lijnen kakelen met de kracht van de allegorie

Voor een man is hij dieper dan de Sundarbans

En de weemoedige manier waarop hij haar kon aanstaren

Laat hartzeer in de gezwollen lucht hangen

En terwijl ze uit elkaar vallen in aparte bedden

Hij kerft voor altijd in de goedkope houten ledikant

Realiseer bitterheid in haar beide ogen

En de manier waarop zijn woorden de muren konden strippen die ze beklimt

Oh, ik ben aan het einde, oh nee, oh

Ik maak me zorgen over de manier waarop ze lag

Oh, ik ben aan het einde, oh nee, oh

Ik maak me zorgen, maak me zorgen, maak me zorgen

Hij houdt haar vast

Alles is nu angst

Met de oppervlakkigheid van elke ademhaling

Hij wacht tot ze beroofd is

Realiseer je nu niets in haar beide ogen

En de manier waarop zijn woorden zijn gestript

De muren die ze beklimt

Oh, ik ben aan het einde, oh nee, oh

Ik maak me zorgen over de manier waarop ze lag

Oh, ik ben aan het einde, oh nee, oh

Ik maak me zorgen, maak me zorgen, maak me zorgen