Violence Out Tonight - Little Comets

And so he offers her his coat

In return for her devotion

For he loves her like a boat

That he keeps out on the ocean

He says, I’ll tell you lover

That I don’t need no others arms at all

But as he fixes her a look

All the innocence that she mistook for charm

Dies in the vacuum of his startling deep emotion

There’s violence out tonight

There’s violence out tonight

There’s violence out tonight, tonight

There’s violence out tonight

As they step into the dark

Only moonlight hides his treason

And as the shadows skip like sharks

Through the gasps of air between them

She says, 'becalm your hands, boy

I thought restraint was now your sentiment of choice'

But as his fingers strike her blouse

All the words that he espoused lie deftly scattered on the ground

Amidst the buttons he’s torn open

There’s violence out tonight

There’s violence out tonight, tonight

In every room, in every heart

In every moment you discard

There’s violence out tonight, tonight

And so she stalks the stolid streets, debased

A tepid flickering of street lights

Wipes the grief across her face

Since she wears upon her brow

The ragged gape of alienation

That will follow her around

And like for every victim

It seems the pain will not subtract or even calm

All this protracted by a state

In which the poor conviction rate for rape can often leave a woman

Feeling more at blame than able

To talk about violence tonight

To talk about violence tonight, tonight

In every moment, every room

In every word that you consume

In every second, every chance

In every twisting of romance

In every momentary embrace

In every moment of your face

There’s violence out tonight, tonight

En dus biedt hij haar zijn jas aan

In ruil voor haar toewijding

Want hij houdt van haar als een boot

Dat hij op de oceaan blijft

Hij zegt, ik zal je vertellen minnaar

Dat ik helemaal geen armen van anderen nodig heb

Maar terwijl hij haar een blik geeft

Alle onschuld die ze aanzag voor charme

Overlijdt in het vacuüm van zijn opzienbarende diepe emotie

Er is geweld vanavond

Er is geweld vanavond

Er is geweld vanavond, vanavond

Er is geweld vanavond

Als ze in het donker stappen

Alleen maanlicht verbergt zijn verraad

En terwijl de schaduwen verspringen als haaien

Door de lucht happen tussen hen in

Ze zegt, 'kalmeer je handen, jongen'

Ik dacht dat terughoudendheid nu je gevoel van keuze was'

Maar terwijl zijn vingers haar blouse raken

Alle woorden die hij aannam, liggen behendig verspreid over de grond

Tussen de knopen is hij opengescheurd

Er is geweld vanavond

Er is geweld vanavond, vanavond

In elke kamer, in elk hart

Op elk moment dat je weggooit

Er is geweld vanavond, vanavond

En dus besluipt ze de kale straten, vernederd

Een lauw flikkeren van straatverlichting

Veegt het verdriet over haar gezicht

Sinds ze op haar voorhoofd draagt

De rafelige kloof van vervreemding

Dat zal haar volgen

En zoals voor elk slachtoffer

Het lijkt erop dat de pijn niet zal afnemen of zelfs kalmeren

Dit alles lang geleden door een staat

Waarin het lage veroordelingspercentage voor verkrachting vaak een vrouw kan verlaten

Meer schuldig voelen dan in staat

Om vanavond over geweld te praten

Om vanavond over geweld te praten, vanavond

In elk moment, elke kamer

In elk woord dat je consumeert

In elke seconde, elke kans

In elke twist van romantiek

In elke tijdelijke omhelzing

Op elk moment van je gezicht

Er is geweld vanavond, vanavond