Asylum - Lita Ford

Walking through these halls

Filled with anger

Screaming for my life

But no one answers

And in my head the voice are doomed

The walls are cold and I sit true

I’m forever lost, in the asylum

The scars of your love on my wrist

The scars of madness on your fist

I tried to save the ones I love

I prayed for love of god above

I’m forever lost, in the asylum

No one will believe, the story I tell

No one could imagine such a lonely hell

No one seems to help me now

As though my words were all blacked down

And reaching on the walls, of the asylum, yeah

Instead I turn those tables round

You knock me down on hallow ground

Our wedding vows we pronounce, into the asylum

The whispers of the ghosts of dreams

The way I hoped my life would be

One day I know you’ll realize

Our love was meant to die

I don’t wanna die, in the asylum

The writing on the wall, in the asylum

Wandelen door deze zalen

Gevuld met woede

Schreeuwen voor mijn leven

Maar niemand geeft antwoord

En in mijn hoofd is de stem ten dode opgeschreven

De muren zijn koud en ik zit waar

Ik ben voor altijd verloren, in het gesticht

De littekens van je liefde op mijn pols

De littekens van waanzin op je vuist

Ik heb geprobeerd degenen van wie ik hou te redden

Ik heb gebeden om liefde voor god hierboven

Ik ben voor altijd verloren, in het gesticht

Niemand zal geloven, het verhaal dat ik vertel

Niemand kan zich zo'n eenzame hel voorstellen

Niemand lijkt me nu te helpen

Alsof mijn woorden allemaal zwart waren gemaakt

En reikend op de muren, van het asiel, ja

In plaats daarvan draai ik die rollen om

Je slaat me neer op heilige grond

Onze huwelijksgeloften spreken we uit in het gesticht

Het gefluister van de geesten van dromen

Zoals ik hoopte dat mijn leven zou zijn

Op een dag weet ik dat je het zult beseffen

Onze liefde was bedoeld om te sterven

Ik wil niet sterven, in het gesticht

Het schrift op de muur, in het gesticht