Cabinet Battle 3 - Lin-Manuel Miranda

The constitution clearly states

That the states have to wait

Until eighteen-oh-eight to debate

Sir—

Wait!

That’s the price we paid

For the southern states to participate

In our little independence escapade

We made concessions to the south to make them less afraid

You take away our property?

Secession talk will escalate

But for a second, let us say that we can legislate

Unanimous emancipation.

Freedom reigns, and yes, it’s great.​

We cannot cure prejudice or righteous, desperate hate

So back to Africa or do they get a separate state?

It’s a sin.

It’s growing like a cancer

But we can’t address the question if we do not have an answer.​

Is it my turn?

Good.​

Plantation states are packed with promise makers

Do you realize the precious time these legislators wasted?

Institutionalizing slavery only multiplied our troubles

Wait till the 1800s, and their population doubles

You all know

This is the stain on our soul and democracy

A land of the free?

No, it’s not.

It’s hypocrisy

To subjugate, dehumanize a race, call 'em property

And say that we are powerless to stop it.

Can you not foresee?

Sir, even you, you have hundreds of slaves

Whose descendants will curse our names when we’re safe in our graves

How will the south find labor for its businesses?

How will Thomas Jefferson find his next mistresses?

How dare you.​

Yet still, people follow like lemmings

All your hemming and hawing

While you’re hee-hawing with Sally Hemings

That’s enough.​

Hamilton, if we support emancipation

Every single slave owner will demand compensation

And as for slandering Jefferson with talk of mistresses.​

Do you really wanna—

Do you really wanna have that conversation?

No.​

I’ve heard enough, gentlemen.

You can go.​

Slavery’s too volatile an issue.

We won’t get through it.​

Sir, we’ll keep it off your desk.​

Good.

Do it.​

(«Room Where It Happens» reprise possibly.)

De grondwet zegt duidelijk:

Dat de staten moeten wachten

Tot achttien-o-acht om te debatteren

Meneer-

Wacht!

Dat is de prijs die we betaalden

Voor de zuidelijke staten om deel te nemen

In onze kleine onafhankelijkheids-escapade

We hebben concessies gedaan aan het zuiden om ze minder bang te maken

Neem je ons eigendom af?

Secession talk zal escaleren

Maar laten we even zeggen dat we wetten kunnen maken

Eensgezinde emancipatie.

Vrijheid regeert, en ja, het is geweldig.​

We kunnen vooroordelen of rechtvaardige, wanhopige haat niet genezen

Dus terug naar Afrika of krijgen ze een aparte staat?

Het is een zonde.

Het groeit als kanker

Maar we kunnen de vraag niet beantwoorden als we geen antwoord hebben.​

Het is mijn beurt?

Goed.​

Plantagestaten zitten boordevol beloftemakers

Realiseert u zich de kostbare tijd die deze wetgevers hebben verspild?

Het institutionaliseren van slavernij heeft onze problemen alleen maar vergroot

Wacht tot de jaren 1800, en hun bevolking verdubbelt

Jullie weten allemaal

Dit is de smet op onze ziel en democratie

Een land van vrijheden?

Nee dat is het niet.

Het is hypocrisie

Om een ​​ras te onderwerpen, te ontmenselijken, noem je 'em eigendom'

En zeggen dat we niet bij machte zijn om het te stoppen.

Kunt u niet voorzien?

Meneer, zelfs u heeft honderden slaven

Wiens afstammelingen onze namen zullen vervloeken als we veilig in onze graven zijn

Hoe zal het zuiden werk vinden voor zijn bedrijven?

Hoe zal Thomas Jefferson zijn volgende minnaressen vinden?

Hoe durf je.​

Toch volgen mensen als lemmingen

Al je zomen en hawingen

Terwijl je aan het hikken bent met Sally Hemings

Dat is genoeg.​

Hamilton, als we emancipatie steunen

Elke slaveneigenaar zal compensatie eisen

En wat betreft het belasteren van Jefferson met praten over minnaressen.​

Wil je echt...

Wil je echt dat gesprek voeren?

Nee.​

Ik heb genoeg gehoord, heren.

Je kunt gaan.​

Slavernij is een te vluchtig probleem.

We komen er niet doorheen.​

Meneer, we houden het van uw bureau.​

Goed.

Doe het.​

(«Room Where It Happens» reprise mogelijk.)