Степь Да Степь Кругом - Лидия Русланова

Степь да степь кругом,

Путь далек лежит.

В той степи глухой

Замерзал ямщик.

И, набравшись сил,

Чуя смертный час,

Он товарищу

Отдавал наказ:

«Ты, товарищ мой,

Не попомни зла,

Здесь, в степи глухой

Схорони меня!

Ты лошадушек

Сведи к батюшке,

Передай поклон

Родной матушке

А жене младой

Ты скажи, друг мой,

Чтоб она меня

Не ждала домой.

Передай словцо

Ей прощальное

И отдай кольцо

Обручальное.

Пусть она по мне

Не печалится,

С тем, кто сердцу мил,

Пусть венчается.

Про меня скажи,

Что в степи замерз,

А любовь ее

Я с собой унес.»

Steppe en steppe rondom,

Het pad is ver.

In die steppe doof

De koetsier verstijfde.

En, aan kracht winnend,

Het uur van de dood voelen

Hij is een vriend

Hij gaf opdrachten:

"Jij mijn vriend,

Onthoud geen kwaad

Hier, in de dove steppe

Begraaf me!

Jullie zijn paarden

Breng het naar de vader

Doe de groetjes

inheemse moeder

En de jonge vrouw

Je zegt, mijn vriend,

Zodat zij mij

Ik heb niet gewacht om naar huis te gaan.

Geef het woord door

haar afscheid

En geef me de ring

Verloving.

Laat haar mij volgen

Wees niet verdrietig

Met hen die dierbaar zijn in het hart,

Laat haar trouwen.

Vertel me over mij

Wat is bevroren in de steppe,

En haar liefde

Ik heb het meegenomen."