Меж высоких хлебов затерялося - Лидия Русланова

Меж высоких хлебов затерялося

Не богатое наше село

Горе горько по свету шлялося

Да на нас невзначай набрело

Ох беда приключилася страшная

Мы такой не видали во век

Как у нас голова бесшабашная

Застрелился чужой человек

Что тебя побудило сердешного

Ты за что свою душу сгубил

Ты ведь пришлый, ты роду не сдешьнего,

Но ты нашу сторонку любил

Суд наехал допросы тошнехоньки

Догодались денжонок собрать

Осмотрел его лекарь скорехонько

Да велел где-нибудь закопать

Меж двумя хлебородными нивами

Где прошел неширокий долок

Под большими плакучими ивами

Успокоился бедный стрелок

Стихотворение Н. А. Некрасова и оно длинное.

Verloren tussen hoge broden

Ons dorp is niet rijk

Verdriet dwaalde bitter over de wereld

Ja, we kwamen per ongeluk tegen

Oh, er is een vreselijk ongeluk gebeurd

Zoiets hebben we in geen eeuw gezien

Hoe roekeloos is ons hoofd

Iemand anders schoot zichzelf neer

Wat heeft je ertoe aangezet om

Waarom heb je je ziel verloren?

Je bent tenslotte een vreemdeling, je bent niet van een soort,

Maar je hield van onze kant

De rechtbank heeft verhoren ziekelijk overlopen

Ben toegekomen om geld in te zamelen

De dokter heeft hem snel onderzocht

Ja, hij gaf opdracht om het ergens te begraven

Tussen twee graanvelden

Waar is de smalle dolok gebleven?

Onder de grote treurwilgen

Kalmeer de arme schutter

Een gedicht van N.A. Nekrasov en het is lang.