Sbadiglio - Levante

Ci son stati bei momenti

E adesso ci troviam davanti un posacenere stracolmo

Piatti e tazze da lavare

Abbiam visto tante cose

E adesso la persiana è rotta

Troverò un giornale, qualche cosa da guardare alla TV

Che déjà vu!

Ti ho visto sbadigliare

A me sembrava bellissimo, quel silenzio catartico

A guardare le stelle, aspettarle cadere

Poi cercarsi la pelle, senza trovarsi mai

Nella quiete della stanza, l’eco dei respiri

Basta, non c'è più da fare

In questa casa che ci crolla addosso e noi ancora alla TV

Che déjà vu!

Ti ho visto sbadigliare

A me sembrava bellissimo, quel silenzio catartico

A guardare le stelle, aspettarle cadere

Poi cercarsi la pelle, senza trovarsi mai

Con le braccia conserte per scaldarsi il cuore

A me sembrava romantico, quel silenzio catartico

A guardare le stelle, aspettarle cadere

Poi cercarsi la pelle, senza trovarsi mai

E ancora sbadigliare

Con le braccia conserte per scaldarsi il cuore

A me sembrava romantico, quel silenzio catartico

Anche senza le stelle, ascoltarsi tacere

Poi sfiorarsi la pelle, senza lasciarsi mai

Con le braccia conserte per scaldarsi il cuore

Er waren goede tijden

En nu worden we geconfronteerd met een overvolle asbak

Borden en kopjes om af te wassen

We hebben zoveel dingen gezien

En nu is de sluiter kapot

Ik zal een krant zoeken, iets om op tv te kijken

Wat een déjà vu!

Ik zag je gapen

Het leek me mooi, die louterende stilte

Kijk naar de sterren, wacht tot ze vallen

Zoek dan de huid, zonder elkaar ooit te vinden

In de stilte van de kamer, de echo van ademhalingen

Genoeg, er is niets meer te doen

In dit huis dat op ons instort en we zijn nog steeds op de tv

Wat een déjà vu!

Ik zag je gapen

Het leek me mooi, die louterende stilte

Kijk naar de sterren, wacht tot ze vallen

Zoek dan de huid, zonder elkaar ooit te vinden

Met gevouwen armen om het hart te verwarmen

Het leek me romantisch, die louterende stilte

Kijk naar de sterren, wacht tot ze vallen

Zoek dan de huid, zonder elkaar ooit te vinden

En nog steeds geeuwen

Met gevouwen armen om het hart te verwarmen

Het leek me romantisch, die louterende stilte

Zelfs zonder de sterren, luister naar jezelf tot zwijgen gebracht

Raak dan de huid aan, zonder ooit weg te gaan

Met gevouwen armen om het hart te verwarmen