Раздумье - Лев Барашков, Инструментальный ансамбль «Мелодия», Павел Кузьмич Аедоницкий

Стайка тоненьких берез в платьях подвенечных,

Звон хрустальных родников, неба высота…

Очень жаль, что на земле мы живем не вечно,

Но остается навек эта красота.

Очень жаль, что на земле мы живем не вечно,

Но остается навек эта красота.

Я смотреть в твои глаза мог бесконечно,

Я хотел б голос твой слышать вновь и вновь.

Очень жаль, что на земле мы живем не вечно,

Но остается жива вечная любовь.

Но остается жива вечная любовь.

Это в юные года дни летят бесконечно,

А потом придет пора думать о судьбе.

Очень жаль, что на земле мы живем не вечно,

Но хотим оставить ей память о себе.

Очень жаль, что на земле мы живем не вечно,

Но хотим оставить ей память о себе.

Een kudde dunne berken in trouwjurken,

Het rinkelen van kristallen bronnen, de hoogte van de lucht...

Het is jammer dat we niet voor altijd op aarde leven,

Maar deze schoonheid blijft voor altijd.

Het is jammer dat we niet voor altijd op aarde leven,

Maar deze schoonheid blijft voor altijd.

Ik zou eindeloos in je ogen kunnen kijken,

Ik zou je stem graag nog een keer willen horen.

Het is jammer dat we niet voor altijd op aarde leven,

Maar eeuwige liefde blijft leven.

Maar eeuwige liefde blijft leven.

Het is in jonge jaren dat de dagen eindeloos vliegen,

En dan is het tijd om na te denken over het lot.

Het is jammer dat we niet voor altijd op aarde leven,

Maar we willen haar een herinnering aan onszelf achterlaten.

Het is jammer dat we niet voor altijd op aarde leven,

Maar we willen haar een herinnering aan onszelf achterlaten.