Par le chignon du cou - Les sœurs Boulay

Je pars au vent et son souffle me libère

Je me fous de la poussière

Le beat en dedans et la tête dans les airs

Le cœur par le chignon du cou

Marcher sans savoir où aller en suivant les feux verts

Les deux poches toutes pleines de trous, aller prendre un verre

Et l'échapper

En profiter

Comme tu m’l’as montré

Ouvrir la fenêtre juste un peu et crier au travers

Pour tous les passants et les gueux inventer des prières

Et les chanter.

La voix cassée

Comme tu m’l’as montré

Je pars au vent et son souffle me libère

Je me fous de la poussière

Le beat en dedans et la tête dans les airs

Le cœur par le chignon du cou

Seule dans le métro malheureux danser mieux que l’hiver

Un sourire au fond de mes yeux, reprendre un peu d’air

Me réinventer

Sans me cacher

Quand tout l’monde s’en fout

Quand tout l’monde s’en fout

Je pars au vent et son souffle me libère

Je me fous de la poussière

Le beat en dedans et la tête da

Ik ga naar de wind en zijn adem maakt me vrij

Ik geef niet om het stof

De beat van binnen en het hoofd in de lucht

Het hart bij de knot van de nek

Wandelen zonder te weten waar je heen moet na groen licht

Beide zakken vol gaten, ga wat drinken

En ontsnap eraan

Voordeel

Zoals je me liet zien

Open het raam een ​​klein beetje en schreeuw door

Voor alle voorbijgangers en bedelaars verzinnen gebeden

En zing ze.

De gebroken stem

Zoals je me liet zien

Ik ga naar de wind en zijn adem maakt me vrij

Ik geef niet om het stof

De beat van binnen en het hoofd in de lucht

Het hart bij de knot van de nek

Alleen in de ongelukkige metro danst beter dan de winter

Een glimlach diep in mijn ogen, vang wat lucht

mezelf opnieuw uitvinden

zonder te verbergen

Wanneer het niemand iets kan schelen

Wanneer het niemand iets kan schelen

Ik ga naar de wind en zijn adem maakt me vrij

Ik geef niet om het stof

De beat binnen en het hoofd da