Maison - Les sœurs Boulay

J’ai une maison juste pour nous deux

À peine d’la grandeur d’un lit king

Sur un des murs un nu de Klimt

Qu’on aime regarder dans les yeux

C’est une maison pas merveilleuse

Le soleil y rentre pas ben franc

Les tablettes sont toutes poussiéreuses

Elle nous va parfaite comme un gant

On dort dans l’sable ramené d’la beach

On lave les draps une fois par an

On se cuisine des club sandwichs

En s’enlevant du linge avec les dents

Veux-tu y vieillir avec moi

Veux-tu y vieillir avec moi

On s’y regarde pas dans l’miroir

On fait rien que se prendre en photos

Pas d’mauvaise heure pour faire dodo

On chuchote même si y fait pas noir

C’est une maison juste pour nous deux

Tu peux ben y peigner mes cheveux

Avec une fourchette comme un bum

Pendant que j’te lis Terre des hommes

Veux-tu y vieillir avec moi

Veux-tu y vieillir avec moi

On va pleurer plus qu’y n’en faut

Pis faire des p’tits bruits d’animaux

Sans jamais mettre de pyjama

Pis la routine nous aura pas

Ik heb een huis alleen voor ons twee

Nauwelijks de grootte van een kingsize bed

Op een van de muren een naakt van Klimt

Dat we graag in de ogen kijken

Het is geen geweldig huis

De zon komt er eerlijk gezegd niet door

De tabletten zijn allemaal stoffig

Ze past ons als gegoten

We slapen in het zand meegebracht van het strand

We wassen de lakens een keer per jaar

Wij koken clubsandwiches

Door de kleren uit te doen met de tanden

Wil je daar oud worden met mij

Wil je daar oud worden met mij

We kijken niet in de spiegel

We maken gewoon foto's

Geen slechte tijd om te slapen

We fluisteren zelfs als het niet donker is

Het is een huis alleen voor ons twee

Je kan er mijn haar in kammen

Met een vork als een zwerver

Terwijl ik je lees Terre des hommes

Wil je daar oud worden met mij

Wil je daar oud worden met mij

We gaan meer dan genoeg huilen

En maak kleine dierengeluiden

Trek nooit een pyjama aan

En routine zal ons niet krijgen