La malle en mai - Les Ogres De Barback, Les Hurlements d'Léo, Un Air Deux Familles

J'étais content de partir, quand je suis parti de chez moi,

J' étais content de me dire, que je partais chez toi

Tu me diras y' a rien de pire, que s' faire la malle en mai.

C' est plus sympa de mourir quand on est en été

Toute l’année à servir, asservi par l’armée,

Ramasser sans rien dire des cadavres en papier.

Les morts ont le sourire, pour eux la guerre, c’est terminé.

Pour leur dernier soupir, au moins, on leur foutra la paix.

Et un jour, en hiver, j’ai ôté mon képi,

j' ai noyé dans la bière l’amour de la patrie

Sortir de l’enfer, je suis un insoumis.

Chopé la belle à faire, je vais rester dans mon lit

Déserteur, c’est le bonheur,

Finies les rafales

et le pire dans le meilleur,

c’est que je suis en cavale.

Je vais les planter là, les képis, la flicaille.

Prêtes moi donc dix balles, faut que je pêche la caillasse.

J'étais content de partir…

Ik was blij om te vertrekken, toen ik het huis verliet,

Ik was blij om mezelf te vertellen dat ik naar je huis ging

Je zult me ​​vertellen dat er niets ergers is dan je koffer inpakken in mei.

Het is leuker om te sterven als het zomer is

Het hele jaar om te dienen, tot slaaf gemaakt door het leger,

Dode papieren lijken oppakken zonder een woord te zeggen.

De doden glimlachen, voor hen is de oorlog voorbij.

Voor hun laatste ademtocht zullen ze tenminste met rust gelaten worden.

En op een dag, in de winter, deed ik mijn kepi uit,

Ik verdronk in bier de liefde van het vaderland

Ga uit de hel, ik ben een rebel.

Ik heb de schoonheid gevangen om te doen, ik blijf in mijn bed

Deserteur is geluk,

Windstoten zijn voorbij

en het slechtste in het beste,

het is dat ik op de vlucht ben.

Ik ga ze daar planten, de kepi's, de politie.

Dus leen me tien ballen, ik moet op de rotsen vissen.

Ik was blij om te vertrekken...