Encore un autre hiver - Les Enfoirés, Manuela, Marco

Encore un autre hiver

Un hiver ordinaire

Des familles a la ramasse

Et des soupes à la grimace

Encore des mots sans cesse

Des serments, des promesses

Nos illusions qui s’envolent

Aux vents des belles paroles

Sous notre bleu, blanc, rouge

Impuissant, rien ne bouge

Encore un horizon

Comme un mur de prison

Des prophètes et des archanges

Mais jamais rien ne change

Encore toutes ces enfances

Nées du coté de pas de chance

Des parents qui démissionnent

Et des écrans qui fonctionnent

Mais qu’ils soient bleus, blancs, rouges;

Les vœux, les discours, rien ne bouge

Il était un pays qu’on citait en exemple

Qui disait droit de l’homme, égalité des chances

Un pays de bien vivre, autant que d’espérance

Il était une fois mon beau pays de France

Encore un autre hiver

Et si peu de colère

Les plus fragiles qui cassent

Et que veux tu qu’on y fasse

Encore un peu d’espoir

Moins laid de voiles noires

Partout des femmes et des hommes

Qui s'élèvent et qui donnent

Encore une chanson

Qui dit simplement non

Des notes qui lèvent encore

Des Restos contre le sort

Et des gens qui bougent encore

Et des gens qui rêvent encore

Pour inverser les sort

Et pour y croire encore

Il en faudra encore

Et nous on chante encore

Et nous on chante encore

Et nous on chante encore

Et de plus en plus fort

Encore, Encore, Encore…

Nog een winter

Een gewone winter

Gezinnen ophalen

En grimassoepen

Meer eindeloze woorden

Eeden, beloften

Onze illusies die wegvliegen

Naar de wind van mooie woorden

Onder onze blauw, wit, rood

Hulpeloos, niets beweegt

Nog een horizon

Als een gevangenismuur

Profeten en aartsengelen

Maar er verandert nooit iets

Nog steeds al die kinderjaren

Geboren aan de kant van pech

Ouders die stoppen

En schermen die werken

Maar of ze nu blauw, wit, rood zijn;

De geloften, de toespraken, niets beweegt

Er was een land dat als voorbeeld werd gesteld

Wie zei mensenrechten, gelijke kansen?

Een land van goed leven, zoveel als hoop

Er was eens mijn prachtige land Frankrijk

Nog een winter

En zo weinig woede

De meest kwetsbare die breken

En wat wil je dat we doen?

Nog een beetje hoop

Minder lelijk van zwarte zeilen

Overal vrouwen en mannen

Wie staan ​​op en wie geeft

Nog een liedje

Wie zegt gewoon nee

Notities die nog steeds stijgen

Restaurants tegen het lot

En nog steeds mensen in beweging

En mensen die nog dromen

Om de spreuken om te keren

En om het weer te geloven

Er zal meer nodig zijn

En we zingen weer

En we zingen weer

En we zingen weer

En luider en luider

Nog een keer, nog een keer...