Hannah - Les Cowboys Fringants

Hannah est toute seule

avec sa mélancolie

recouverte du linceul

dans lequel on a mis sa vie

Elle écoule les jours

dans une solitude lunaire

le coeur comme un poids lourd

qui s’englouti dans sa misère

Elle passe ses soirées

àniaiser sur Internet

avec des paumés

qui lui verront jamais la «bette»

Elle parle un ti-peu d’elle

du monde et parfois même de cul

ack ses chums virtuels

qui resteront des inconnus

J’l’ai croiséune soirée

oùj'étais un peu blazé

J’l’ai écoutém'jasé

de son enfance douloureuse

oùon l’a écrasé

même si c’tait loin d'être une niaiseuse

De ses vieux un peu chiant

qui n’ont fait que la barouetter

et de sa chère grand-maman

chez qui elle a étéélevé

Dans une quartier d’la ville

oùelle vivait introverti

a s’sentait inutile

et n’avait presque pas d’ami

Partait parfois l'été

àla campagne quand t'était flow

les beaux ciels étoilés

lui éluminait le cerveau

Mais son regard d’enfant

est parti depuis longtemps

26 ans et perdu

toujours plus désilusionné

elle vient qu’elle ne sait plus

àquel connerie ce raccrocher

Elle avait commencer

un cours en secrétaria

mais elle l’a vite lâché

voyant qu’ca l’intéressait pas

C’qu’elle aurait bien voulu

c’est travailler avec les gensses

les malades, les exclus

ceux qui n’ont jamais eux de chances

Si elle avait confiance en elle

autant qu’elle a de coeur

son grand potentiel

s’rait làpour semer du bonheur

Mais quand on t’a brisé

la vie est ben plus malaisé

Elle espère qu’un m’ment d’ner

elle pourra lever le voile

chasser sombres années

et enfoin revoir les étoiles

J’te dit qu’la solitude

c’est kekchose d’assez déprimant

Ca d’vient une habitude

Mais qu’on’s’y fait jamais vraiment

Si les étoiles reviennent

j’te jure que je te les décroches

pour apaiséta peine

j’en glisserais une dans ta poche

En attendant dors bien

on se reparle demain

Cowboys Fringants (Les) Lyrics

Hannah is helemaal alleen

met zijn melancholie

bedekt met de lijkwade

waarin we ons leven leggen

Ze passeert de dagen

in maan eenzaamheid

het hart als een zwaar gewicht

die zich in zijn ellende stortte

Ze brengt haar avonden door

rotzooi op internet

met verliezers

die nooit de "snijbiet" zal zien

Ze praat een beetje over zichzelf

wereld en soms zelfs kont

ack zijn virtuele vrienden

wie blijft onbekend?

Ik ontmoette hem op een avond

waar ik een beetje in de war was

Ik heb ernaar geluisterd en gesproken

van zijn pijnlijke jeugd

waar het werd verpletterd

zelfs als het verre van een dwaas was

Van zijn nogal saaie oude mensen

die haar alleen barouetteerde

en zijn lieve oma

waar ze is opgegroeid

In een wijk van de stad

waar ze introvert woonde

voelde me nutteloos

en had bijna geen vrienden

Ging soms weg in de zomer

op het platteland toen je vloeide

prachtige sterrenhemel

hem gehersenspoeld

Maar zijn kinderachtige blik

al lang weg

26 en verloren

steeds meer gedesillusioneerd

ze weet het gewoon niet meer

waar hangt dit verdomme aan?

Ze was begonnen

een secretariële opleiding

maar ze liet snel los

zien dat hij niet geïnteresseerd was

Wat had ze graag gewild

werkt met mensen

de zieken, de uitgeslotenen

degenen die nooit een kans hebben

Als ze vertrouwen in zichzelf had

zoveel als ze een hart heeft

zijn grote potentieel

zou er zijn om geluk te zaaien

Maar toen je gebroken was

het leven is veel moeilijker

Ze hoopt dat een me liegt tegen ner

ze kan de sluier oplichten

verjaag donkere jaren

en eindelijk weer de sterren te zien

Ik zeg je die eenzaamheid

het is iets heel deprimerends

Het wordt een gewoonte

Maar echt wennen doen we er nooit aan

Als de sterren terugkeren

Ik zweer dat ik ze neerhaal

om je pijn te verzachten

Ik stop er een in je zak

Slaap ondertussen lekker

Morgen praten we weer

Cowboys Fringants-teksten