Выход - Легенды Про

Быба:

Я не могу дышать, когда нет музыки рядом,

Когда мечты мои, опадают листопадом.

На душе моей осень, а в голове вьюга,

Ведь если музыки нет, то грусть моя подруга.

Мои мечты в тишине о мелодиях и нотах,

Но я в сознании своем парю в облаках.

И только музыка мне дарит чувство этих полетов,

Но без неё я на земле закован в цепях.

Дым:

Осенний парк, Жёлтый дом, решётка у стекла,

И тени в такт шевелит клен дышит акустика.

Лист упал и обжог, темп меланхолия,

Безумный дирижер, то ли ветер то ли я.

Забери меня отсюда небо, мне это так необходимо,

Будто я здесь никогда и не был будто я лишь облако дыма.

Линии жизни кленового листа, хранят тайны гадания,

Его пламя плавит, пламя до свидания…

Кто меня сюда забросил?

Само сорвалось с уст,

Я боюсь, но борюсь, учусь при помощи чувств.

И ничего с этим не поделать,

Остается слушать как шепчутся стены.

Писать, ждать, потом читать в захлеб и улыбаться

Никогда не будем сыты, как не старайся братцы.

Гореть как спичка не по мне, тут слишком тихо,

Я оставляю всё как есть, не поминайте лихом.

Быба:

Отпусти меня, мое сознание,

Я другой музыка мое призвание.

Песня как чистосердечное признание,

Я не прощаюсь хоть говорю до свидания.

Тебе.

Тебе.

Тебе.

До свиданья,

Тебе.

Тебе.

Тебе.

Держу страданья,

В себе.

В себе.

В себе.

Жду понимания,

В небе.

В небе.

В небе.

Мои мечты летают…

Byba:

Ik kan niet ademen als er geen muziek in de buurt is

Als mijn dromen vallen als bladeren.

Er is herfst in mijn ziel, en een sneeuwstorm in mijn hoofd,

Immers, als er geen muziek is, dan is verdriet mijn vriend.

Mijn dromen in stilte over melodieën en noten,

Maar in gedachten zweef ik in de wolken.

En alleen muziek geeft me het gevoel van deze vluchten,

Maar zonder haar ben ik geketend op aarde.

Rook:

Herfstpark, Geel huis, rooster in de buurt van het glas,

En de esdoorn beweegt de schaduwen op het ritme, de akoestiek ademt.

Het blad viel en brandde, het tempo van melancholie,

Gekke dirigent, of de wind of ik.

Haal me weg uit de lucht, ik heb het zo nodig

Alsof ik hier nog nooit ben geweest, alsof ik slechts een rookwolk ben.

Levenslijnen van esdoornblad, bewaar de geheimen van waarzeggerij,

Zijn vlam smelt, vlam vaarwel...

Wie heeft me hier gegooid?

Het viel gewoon uit mijn mond

Ik ben bang, maar ik vecht, ik leer met behulp van gevoelens.

En er is niets aan te doen

Het blijft om te luisteren naar het gefluister van de muren.

Schrijf, wacht, lees dan in choke en glimlach

We zullen nooit vol zijn, hoe hard je ook je best doet, broeders.

Branden als een lucifer is niets voor mij, het is hier te stil,

Ik laat alles zoals het is, herinner me niet onstuimig.

Byba:

Laat me mijn gedachten gaan

Ik ben anders muziek is mijn roeping.

Lied als oprechte bekentenis

Ik zeg geen vaarwel, ook al zeg ik vaarwel.

Jij.

Jij.

Jij.

Tot ziens,

Jij.

Jij.

Jij.

ik houd lijden vast

Op zichzelf.

Op zichzelf.

Op zichzelf.

Wachten op begrip

In de lucht.

In de lucht.

In de lucht.

Mijn dromen vliegen...