Пока фонари спят - Легенды Про

Быба:

Я часто не могу ответить на вопросы, что задают.

И дело тут совсем не в том, что я ответа не знаю.

На все вопросы, есть ответы, но не все их поймут.

Но кивая головой, всячески это скрывают.

Вставая утром, наблюдаю за видом из окон,

Вижу как страдают люди, вижу как город измотан.

Вижу тех кто лгут, и набивают людям глаза пылью.

Но они забыли то, что кто-то наблюдает за ними.

Забитыми видами, головы, в которых холодно,

В которых горы ревности, в которых мир расколотый.

Потертые понятия, но он приятен мне.

Каким бы не был я, этот город приютил меня.

Улица снова пуста, видимо город устал.

Люди как песчинки ночью, днем станут как горы песка.

И не спроста во всех местах включаются фонари,

Для тех кто не заснул, в ночь красоту подарил.

По переулкам, прямо к сердцу, самого центра,

Меня прогулки лечат, как доктор пациента.

Обратно на район, где мои дворы как братья,

С ними нужно жизнь прожить, чтобы их как-то понять.

П.Ё.С.

и Быба:

Когда проснутся фонари, мы откроем глаза.

Улицы станут одни, им есть, что рассказать.

Стрелки замрут на часах, но все вернется назад.

С утра город меняет ритм, когда фонари спят.

Ahimas:

Там где нарекают ад «Раем»,

Играет музыка тихо, перебивая молчание.

И камни под каблуками фей в ночной тишине

Набивает ритм для медленного вальса теней.

И во тьме силуэты машин,

И в огне летает белый дым.

Разломанный мир дышит минорными нотами,

Томными тропами по городу топот старых кроссовок.

То ли воск тает, то ли нити Вольфрама —

Лучи лениво освещают маршрут променада.

Мне надо всего лишь немного ударных,

Сэмпл, бас, ностальджи и три квадрата.

П.Ё.С.

и Быба:

Когда проснутся фонари, мы откроем глаза.

Улицы станут одни, им есть, что рассказать.

Стрелки замрут на часах, но все вернется назад.

С утра город меняет ритм, когда фонари спят.

Дым:

Когда фонари спят, просыпаются тени,

Людей, что тщетно пытаются обогнать время.

Площади терпят, эту лютую рать,

Когда на улице людно, мы ложимся спать.

Ну, а щас ночь правит балом.

Ночь перевоспитала.

Кварталам Holla!

В тяжелой голове, мысли как пёс в клетке,

И будто вот вот, коснутся черных берез ветки.

В ушах битос едкий, будит фантазию.

Темнота спрятала серое однообразие.

Знаю где иду, и где я иду меня знают,

Здесь в муках рождаются, живут и умирают.

И наше время придет, закопаться в глину.

Плоть к плоти, прах к праху, дым к дыму.

Чистый стимул, ноги ступают уверенно,

Ветер Северо-Западный открывает все двери мне.

Я зайду в них и там встречу своих,

Мы разойдемся, когда заснут фонари.

П.Ё.С.

и Быба:

Когда проснутся фонари, мы откроем глаза.

Улицы станут одни, им есть, что рассказать.

Стрелки замрут на часах, но все вернется назад.

С утра город меняет ритм, когда фонари спят.

Когда проснутся фонари, мы откроем глаза.

Улицы станут одни, им есть, что рассказать.

Стрелки замрут на часах, но все вернется назад.

С утра город меняет ритм, когда фонари спят.

Byba:

Ik kan vaak geen antwoord geven op de vragen die gesteld worden.

En het punt hier is helemaal niet dat ik het antwoord niet weet.

Alle vragen hebben antwoorden, maar niet iedereen zal ze begrijpen.

Maar knikkend, verbergen ze het op elke mogelijke manier.

Als ik 's ochtends opsta, kijk ik naar het uitzicht vanuit de ramen,

Ik zie hoe mensen lijden, ik zie hoe de stad uitgeput raakt.

Ik zie degenen die liegen en de ogen van mensen vullen met stof.

Maar ze vergaten dat iemand hen in de gaten houdt.

Verstopt met uitzicht, hoofden die koud zijn,

Waarin bergen van jaloezie zijn, waarin de wereld gespleten is.

Shabby concepten, maar hij is aangenaam voor mij.

Wat ik ook was, deze stad beschutte me.

De straat is weer leeg, de stad is blijkbaar moe.

Mensen zijn 's nachts als zandkorrels, overdag zullen ze worden als zandbergen.

En niet voor niets gaan overal de lichten aan,

Voor degenen die niet in slaap vielen, gaf hij 's nachts schoonheid.

Langs de lanen, recht naar het hart, naar het centrum,

Wandelingen behandelen me als de dokter van een patiënt.

Terug naar het gebied waar mijn werven zijn als broers,

Je moet je leven met hen leven om ze op de een of andere manier te begrijpen.

HOND.

en Byba:

Als de lichten ontwaken, zullen we onze ogen openen.

De straten zullen eenzaam worden, ze hebben iets te vertellen.

De wijzers bevriezen op de klok, maar alles komt terug.

's Ochtends verandert de stad van ritme als de lantaarns slapen.

Ahimas:

Waar ze de hel "Paradijs" noemen

De muziek speelt zacht en doorbreekt de stilte.

En stenen onder de hielen van feeën in de stilte van de nacht

Verslaat de beat voor een langzame wals van schaduwen.

En in de duisternis de silhouetten van auto's,

En witte rook vliegt in het vuur.

Gebroken wereld ademt kleine noten

De lome paden door de stad zijn het gekletter van oude gymschoenen.

Of de was is aan het smelten, of de draden van Tungsten -

Stralen verlichten lui de wandelroute.

Ik heb gewoon wat drums nodig

Sample, bas, nostalgie en drie vierkanten.

HOND.

en Byba:

Als de lichten ontwaken, zullen we onze ogen openen.

De straten zullen eenzaam worden, ze hebben iets te vertellen.

De wijzers bevriezen op de klok, maar alles komt terug.

's Ochtends verandert de stad van ritme als de lantaarns slapen.

Rook:

Als de lichten slapen, worden de schaduwen wakker

Mensen die tevergeefs proberen de tijd in te halen.

De pleinen verdragen, dit felle leger,

Als het buiten druk is, gaan we naar bed.

Nou, op dit moment regeert de nacht.

Nacht opnieuw opgeleid.

Holla kwartjes!

In een zwaar hoofd zijn gedachten als een hond in een kooi,

En alsof, net nu, de zwarte berken takken elkaar zullen raken.

Bitos is bijtend in de oren, wekt de fantasie.

Duisternis verborg de grijze eentonigheid.

Ik weet waar ik heen ga, en waar ik heen ga, kennen zij mij

Hier worden ze met pijn geboren, leven en sterven.

En onze tijd zal komen, om in de klei te graven.

Vlees tot vlees, stof tot stof, rook tot rook.

Pure stimulus, voeten stappen vol vertrouwen

De noordwestenwind opent alle deuren voor mij.

Ik zal erin gaan en de mijne daar ontmoeten,

We zullen uiteengaan als de lichten gaan slapen.

HOND.

en Byba:

Als de lichten ontwaken, zullen we onze ogen openen.

De straten zullen eenzaam worden, ze hebben iets te vertellen.

De wijzers bevriezen op de klok, maar alles komt terug.

's Ochtends verandert de stad van ritme als de lantaarns slapen.

Als de lichten ontwaken, zullen we onze ogen openen.

De straten zullen eenzaam worden, ze hebben iets te vertellen.

De wijzers bevriezen op de klok, maar alles komt terug.

's Ochtends verandert de stad van ritme als de lantaarns slapen.