Поворот - Легенды Про

Этот воздух стал настолько плотным,

Что можно разрезать на части, как торт.

Черт, тяжелым камнем смолы застряли в бронхах,

Город ставит автографы, как смертный приговор.

Но, пока музыка в нас сметает, как ураган,

Сомнения, что затаились там внизу высоток;

Пока шестнадцать унций для каждого кулака —

Вся эта беготня — лишь игра в одни ворота.

Ей благодарен за то, что вытащила из болота.

Спасла меня после невменяемой охоты

На самого себя, что велась все эти годы.

Еще один день, чтобы всё начать заново;

Еще одна ночь, чтобы всё испортить.

Поэтому, на новые соблазны, как ни странно —

Приходится примерять старый намордник.

Припев:

Ещё один поворот не туда.

Ещё один, как и все в свои силы не верит;

Но кем-то выдуманная мечта, как Путеводная Звезда — доведёт до цели.

Ещё один поворот не туда.

Ещё один, как и все в свои силы не верит;

Но кем-то выдуманная мечта, как Путеводная Звезда — доведёт до цели.

Вроде стал ближе к мечте и снова на круги своя,

Будто ты вбит в эту землю, словно бетонная свая.

Как на листах — наша память кривым почерком жизни;

Помним, как жить хорошо, но пишем мы о том, как выжить.

Может когда-то поймем, куда течет эта река, но

В ней тонут те, кто сам себе плохо сделал рекламу.

Плохой поступок, как камень, что тянет ко дну.

Каждый хочет его сбросить, чтобы воздуха глотнуть.

Тут, как на семи ветрах, где переплетение троп;

В городе: заблудших душ, авто, подъездов и метро.

Если твой брат устал и его голос смолк —

Бог подскажет, где свернуть, если ты сам понять не смог.

Жизнь ложится на листы, и на сколько сил нам хватит;

И нужно ли нам знать, сколько листов в нашей тетради?

Музыка — как храм, в нем истину постиг —

За поступок каждый спросят и, надеюсь, Бог простит.

Припев:

Ещё один поворот не туда.

Ещё один, как и все в свои силы не верит;

Но кем-то выдуманная мечта, как Путеводная Звезда — доведёт до цели.

Ещё один поворот не туда.

Ещё один, как и все в свои силы не верит;

Но кем-то выдуманная мечта, как Путеводная Звезда — доведёт до цели.

Жизнь — как водоворот судеб, ты в его центре;

Воронка тянет на дно, как жадность душу Флинта.

Но ты не хочешь так как он, войдя в мир из плаценты,

Ты ищешь выход на свет из этого лабиринта.

Переплет поворотов, тут: то взлет, то по тропам;

То без брода в болото боишься шагу ступить.

Мысли страшат: вдруг тупик, но ты решаешь идти;

Узнать, что ждет за углом — вечный шах или блиц.

В мире шахматных фигур — азарт манит в игру,

Новый ход, новый тур, новые строки перу,

Быстрее вышли бы на свет были бы вместе все мы,

Но люди строят вокруг себя новые стены.

Как гаснут глаза тех, кто не туда свернул;

Как звезды в небе, а те, что гаснут, нас ведут.

Сейчас, мы тут, но там за поворотом что-то светится…

Мы не прощаемся, когда-нибудь на выходе встретимся.

Припев:

Ещё один поворот не туда.

Ещё один, как и все в свои силы не верит;

Но кем-то выдуманная мечта, как Путеводная Звезда — доведёт до цели.

Ещё один поворот не туда.

Ещё один, как и все в свои силы не верит;

Но кем-то выдуманная мечта, как Путеводная Звезда — доведёт до цели.

Deze lucht is zo dicht geworden

Wat in stukjes gesneden kan worden, zoals een cake.

Verdomme, hars zit vast in de bronchiën als een zware steen,

De stad zet handtekeningen uit als een doodvonnis.

Maar terwijl de muziek ons ​​wegvaagt als een orkaan,

Twijfels die daar aan de voet van de wolkenkrabbers op de loer lagen;

Terwijl zestien ons voor elke vuist

Al dit rondrennen is maar een eenzijdig spel.

Ik ben haar dankbaar dat ze me uit het moeras heeft getrokken.

Heeft me gered na een gestoorde jacht

Op mezelf, wat al die jaren is uitgevoerd.

Weer een dag om helemaal opnieuw te beginnen;

Nog een nacht om alles te verpesten.

Daarom, voor nieuwe verleidingen, vreemd genoeg -

Je moet een oude snuit passen.

Refrein:

Weer een verkeerde afslag.

Een ander gelooft, net als iedereen, niet in zijn eigen kracht;

Maar een droom die door iemand is bedacht, zoals een leidende ster, zal naar het doel leiden.

Weer een verkeerde afslag.

Een ander gelooft, net als iedereen, niet in zijn eigen kracht;

Maar een droom die door iemand is bedacht, zoals een leidende ster, zal naar het doel leiden.

Het lijkt dichter bij de droom te zijn gekomen en terug bij af,

Het is alsof je als een betonnen paal de aarde in wordt gedreven.

Zoals op bladen - ons geheugen is het kromme handschrift van het leven;

We herinneren ons hoe we goed kunnen leven, maar we schrijven over hoe we kunnen overleven.

Misschien zullen we ooit begrijpen waar deze rivier stroomt, maar

Het verdrinkt degenen die slechte reclame voor zichzelf hebben gemaakt.

Een slechte daad is als een steen die je naar de bodem trekt.

Iedereen wil het laten vallen om op adem te komen.

Hier, zoals op de zeven winden, waar de paden met elkaar verweven zijn;

In de stad: verloren zielen, auto's, ingangen en metro.

Als je broer moe is en zijn stem zwijgt -

God zal je vertellen waar je heen moet als je het zelf niet kunt begrijpen.

Het leven ligt op lakens, en hoeveel kracht is genoeg voor ons;

En moeten we weten hoeveel vellen er in ons notitieboek zitten?

Muziek is als een tempel, daarin begreep ik de waarheid -

Iedereen zal om een ​​daad worden gevraagd en ik hoop dat God zal vergeven.

Refrein:

Weer een verkeerde afslag.

Een ander gelooft, net als iedereen, niet in zijn eigen kracht;

Maar een droom die door iemand is bedacht, zoals een leidende ster, zal naar het doel leiden.

Weer een verkeerde afslag.

Een ander gelooft, net als iedereen, niet in zijn eigen kracht;

Maar een droom die door iemand is bedacht, zoals een leidende ster, zal naar het doel leiden.

Het leven is als een draaikolk van het lot, jij staat in het middelpunt;

De trechter trekt naar de bodem als de ziel van hebzucht Flint.

Maar dat wil je niet, zoals hij, die de wereld is binnengekomen vanuit de placenta,

Je zoekt een uitweg uit dit labyrint.

De binding van bochten, hier: opstijgen of langs de paden;

Dan ben je zonder doorwaadbare plaats in het moeras bang om een ​​stap te zetten.

Gedachten zijn beangstigend: plotseling is er een doodlopende weg, maar je besluit te gaan;

Ontdek wat er om de hoek te wachten staat - eeuwigdurende check of blitz.

In de wereld van schaakstukken lonkt opwinding naar het spel,

Nieuwe verhuizing, nieuwe tour, nieuwe regels van Peru,

We zouden allemaal sneller samenkomen, we zouden allemaal samen zijn,

Maar mensen bouwen nieuwe muren om zich heen.

Hoe de ogen uitgaan van degenen die de verkeerde kant op gingen;

Als sterren aan de hemel, en degenen die vervagen leiden ons.

Nu, we zijn hier, maar er gloeit iets om de hoek...

We nemen geen afscheid, ooit ontmoeten we elkaar bij de uitgang.

Refrein:

Weer een verkeerde afslag.

Een ander gelooft, net als iedereen, niet in zijn eigen kracht;

Maar een droom die door iemand is bedacht, zoals een leidende ster, zal naar het doel leiden.

Weer een verkeerde afslag.

Een ander gelooft, net als iedereen, niet in zijn eigen kracht;

Maar een droom die door iemand is bedacht, zoals een leidende ster, zal naar het doel leiden.