Козырёк - Легенды Про

Навязчиво вещают с ящика о настоящем.

О том что будущий рэп, будет прошлого слаще.

Но так или иначе, у них эфир проплачен.

Моя задача — озадачить.

Переходим к качу.

Твой козырек прямой как мысли.

-Но что тогда?

Мой гнется от идеи треков.

-Его гнут года!

Как с гуся вода, с вас, ложь, кап-кап-кап.

Ваша правда как ржавый капкан.

Все видят правду, через линзы разбитых очков,

Крысиные бега или гонки молодых старичков.

Не знают, что уже сделать, что бы набрать очков.

Вставляют зубки и попивают молочко.

У них почет весь в бабках, Москва теряет стиль.

Каждый мнит себя хозяином, но в основном все гости.

В словах нет правды и лишь в глаза пускают пыль.

Тут устоять не просто, если в руках нет трости.

Зубы скрипят от злости, тут нету места радости.

Работают как роботы над обработкой старости.

И что хотели донести, по пути растрясли.

Теперь их стиль похож на концентраты сладости

В образе грубости и подлости, я буду дальше нести.

Пока не вымрут те кому важен жопы престиж.

Тут не реалити-шоу, чтобы интриги плести.

Мы будем делать все, чтобы ты не убил этот стиль.

Твой козырек прямой как мысли.

Но что тогда?

Мой гнется от идеи треков.

Его гнут года!

Как с гуся вода, с вас, ложь, кап-кап-кап.

Ваша правда как ржавый капкан.

Таких как ты, ассов, пруд пруди за трассой.

Эти дети мутят воду, типа точат лясы.

Вкладывая в свои фразы, каловые массы.

Выкладывая сразу это все у кассы.

-Эй, пижон, думаешь что тебе помогут?

Я насажу на рожон весь твой йоу гурт!

Всех!

Они в потугах родить ничего не могут,

Пока прислуга слизывает с твоей жопы чужой йогурт.

Бить тревогу поздно.

Не серьезно,

Брызгать слюной и устраивать холокосты.

Идти в руках держа свой бумажный постер.

Ведь весь твой талант слюдой обернут просто.

Гляди, раздутые ноздри идут в разнос.

Их рабочий рот работает на износ.

Я смеюсь до слез, когда понимаю,

Что кто-то воспринимает вас всерьез.

Твой козырек прямой как мысли.

Но что тогда?

Мой гнется от идеи треков.

Его гнут года!

Как с гуся вода, с вас, ложь, кап-кап-кап.

Ваша правда как ржавый капкан.

Оставь в покое, лавры мавров.

Твоя правда — миф, как кентавры.

В Потоке детских рифм, считать себя главным.

Странно, что ты еще Бога не назвал равным.

Кто тебе сказал, что Москва твоя?

Где ты это доказал?

В каких боях?

Только разговоры.

Твой город Гоморра.

Новая эра мора мажоров.

Пока ты как-то криво, портишь матом такты вновь,

Мы факты несем, из квадратов — рэп квартаlove.

И как и раньше мы читаем как из автомата,

Очередью слов.

Тра-та-та-та-та-та.

А тут орут -Ты труп!

Ты труп!

Да я вертел вас на хую как хула-хуп.

Слушать тошно, осознавать грустно.

И они делают это из-за любви к искусству.

Твой козырек прямой как мысли.

Но что тогда?

Мой гнется от идеи треков.

Его гнут года!

Как с гуся вода, с вас, ложь, кап-кап-кап.

Ваша правда как ржавый капкан.

Ze zenden obsessief vanuit de box over het heden.

Over het feit dat toekomstige rap zoeter zal zijn dan het verleden.

Maar op de een of andere manier hebben ze voor de lucht betaald.

Het is mijn taak om te puzzelen.

Laten we verder gaan met de schommel.

Je vizier is zo recht als gedachten.

-Maar wat dan?

De mijne buigt af van het idee van sporen.

-Zijn bocht van het jaar!

Als water van een gans, van jou, leugen, druppel-druppel-druppel.

Jouw waarheid is als een roestige val.

Iedereen ziet de waarheid, door de lenzen van een gebroken bril

Rattenrace of race van jonge oude mannen.

Ze weten niet wat ze moeten doen om punten te scoren.

Tanden inbrengen en melk drinken.

Hun eer is alles in geld, Moskou verliest stijl.

Iedereen denkt dat hij de gastheer is, maar eigenlijk alle gasten.

Er is geen waarheid in woorden en ze werpen alleen stof in de ogen.

Het is niet gemakkelijk om hier te staan ​​als je geen wandelstok in je handen hebt.

Tanden knarsen van woede, er is geen plaats voor vreugde.

Ze werken als robots aan de behandeling van ouderdom.

En wat ze wilden overbrengen, schudden ze het onderweg.

Nu is hun stijl als zoete concentraten

In de vorm van grofheid en gemeenheid, zal ik doorgaan.

Tot die uitsterven, is prestige belangrijk voor ezels.

Dit is geen realityshow om intriges te weven.

We zullen er alles aan doen zodat je deze stijl niet doodt.

Je vizier is zo recht als gedachten.

Maar wat dan?

De mijne buigt af van het idee van sporen.

Zijn bocht van het jaar!

Als water van een gans, van jou, leugen, druppel-druppel-druppel.

Jouw waarheid is als een roestige val.

Azen zoals jij lopen een dozijn achter de baan.

Deze kinderen vertroebelen het water, bijvoorbeeld door hun haar nat te maken.

Investeren in hun zinnen, uitwerpselen.

Alles meteen bij de kassa klaarleggen.

- Hé kerel, denk je dat ze je kunnen helpen?

Ik zal je hele jo-groep in de war brengen!

Iedereen!

Ze kunnen niet bevallen in hun pogingen,

Terwijl de bedienden de yoghurt van iemand anders van je reet likken.

Het is te laat om alarm te slaan.

Niet serieus,

Speeksel spatten en holocaust organiseren.

Loop in je handen terwijl je je papieren poster vasthoudt.

Al je talent is immers gewoon verpakt in mica.

Kijk, uitlopende neusgaten worden wild.

Hun werkende mond werkt hard.

Ik lach tot tranen als ik het begrijp

Dat iemand je serieus neemt.

Je vizier is zo recht als gedachten.

Maar wat dan?

De mijne buigt af van het idee van sporen.

Zijn bocht van het jaar!

Als water van een gans, van jou, leugen, druppel-druppel-druppel.

Jouw waarheid is als een roestige val.

Laat staan, lauweren van de Moren.

Jouw waarheid is een mythe, net als centauren.

In de stroom van kinderrijmpjes, beschouw jezelf als de belangrijkste.

Het is vreemd dat je God nog niet gelijk hebt genoemd.

Wie heeft je verteld dat Moskou van jou is?

Waar heb je het bewezen?

In welke gevechten?

Alleen gesprekken.

Jouw stad is Gomorra.

Een nieuw tijdperk van mora majors.

Terwijl je op de een of andere manier krom bent, de beats weer bederft met obsceniteiten,

We brengen feiten, van pleinen - rap kwart liefde.

En zoals eerder lezen we als uit een machine,

Een rij woorden.

Tra-ta-ta-ta-ta.

En dan schreeuwen ze - Je bent een lijk!

Je bent dood!

Ja, ik heb je lul rondgedraaid als een hoelahoep.

Het is misselijkmakend om te luisteren, triest om te beseffen.

En dat doen ze uit liefde voor kunst.

Je vizier is zo recht als gedachten.

Maar wat dan?

De mijne buigt af van het idee van sporen.

Zijn bocht van het jaar!

Als water van een gans, van jou, leugen, druppel-druppel-druppel.

Jouw waarheid is als een roestige val.