Хорошо - Легенды Про

Мутим водочку в палатке после десяти по блату, бывает, берем в долг,

когда нету бабла.

А если даже есть, то к ним я отношусь халатно: теряю, трачу, короче,

их нет них**.

Такой расклад каждый вечер настигает меня: мои компания, мои друзья, моя семья,

Северо-западная западня, Карама-мама, нету обмана там, где вечер раздувается

плавно.

Теряю планы на завтра от наступившей ночи, чем позже лягу, тем мой день рабочий

будет короче.

Сливаюсь от того, кто хочет мозги заморочить, кто-то др**ит, чтобы к*нчить,

кто-то просто др**ит.

Но никогда и нигде не забывал про рэп, что надо писать обо всем, даже о том,

чего нет.

Но если я забыл, и много время прошло, я напишу об этом, чтобы было хорошо.

Я выхожу из дома, пешком по району, прямо по проспекту, мне здесь всё знакомо.

Цинкану пацанам, которые всегда готовы и нам не нужен повод, чтобы встретиться

снова.

И даже если в Москве нас нет всего пару дней, сердце всё равно на тоске,

все мысли о ней.

Хорошевка, хала моим кварталам, с вокзала до района с рюкзаком по дворам

Бегом до дома, а потом прямиком к братьям, карама-мама, по лысине ветерком

гладит.

Довольно редко копим, так как часто тратим (Братан хватит, накрываем скатерть!)

Чтоб тусануть, нам надо тормознуть у «Жары», вон, народ из штаба вниз до

Москва-реки.

Там причал, костер, мангал, шашлыки, Северо-запад, Хорошево-Мневники!

А у нас всё хорошо, даже когда всё плохо, когда в кармане глухо,

мыслей суматоха,

В животе грохот — не повод сохнуть, ведь у братухи для братухи всегда найдется

кроха.

Я иду туда, куда ведут ветра, в неспящие мои дворы, туда, где ждут всегда.

Северо-западная западня — она одна, как и звезда, что видна только со дна.

Меня не может беспокоить ни один момент, так что давай, не начинай,

проходи мимо, мент.

Я пойду и поднимусь на кх-кх этаж и подожгу там факел хорошевский наш.

Иду по травке, тявкают шавки, кусают тапки.

Хип-хапки, лавки.

Мои кварталы слева, мои кварталы справа, мои кварталы, где вы?

Мои кварталы,

хала!

А у нас всё хорошо, мы всё так же мутим шоу.

Для тех, кто сюда пришел будет очень хорошо.

А у нас всё хорошо, мы всё так же мутим шоу.

Для тех, кто сюда пришел будет очень хорошо.

Modder wodka in de tent na tienen door te trekken, soms lenen we,

als er geen geld is.

En zelfs als die er is, behandel ik ze onachtzaam: ik verlies, geef uit, kortom,

ze hebben ze niet**.

Deze afstemming overvalt me ​​elke avond: mijn bedrijf, mijn vrienden, mijn familie,

Noordwestelijke val, Karama-mama, er is geen bedrog waar de avond zwelt

vlot.

Ik verlies plannen voor morgen van de komende nacht, hoe later ik naar bed ga, hoe meer mijn werkdag

korter zal zijn.

Ik smelt samen met degene die de hersens wil verwarren, iemand die neukt,

iemand is gewoon aan het neuken.

Maar ik ben rap nergens vergeten, waar je over alles moet schrijven, zelfs over

wat is niet.

Maar als ik het vergeten ben, en er is veel tijd verstreken, zal ik erover schrijven zodat het goed zou zijn.

Ik verlaat het huis, loop door de wijk, pal langs de laan, alles komt me hier bekend voor.

Zinkan voor de jongens die altijd klaar staan ​​en we hebben geen reden nodig om af te spreken

nog een keer.

En zelfs als we maar een paar dagen niet in Moskou zijn, is het hart nog steeds in melancholie,

alle gedachten over haar.

Khoroshevka, hala naar mijn vertrekken, van het station naar de wijk met een rugzak op het erf

Rennend naar het huis, en dan rechtstreeks naar de broers, karama-mama, langs de kale kop met de wind

slagen.

Heel zelden sparen we, omdat we vaak uitgeven (Bro genoeg, bedek het tafelkleed!)

Om rond te hangen, moeten we vertragen bij de "Heat", uit, de mensen van het hoofdkwartier naar

Moskou rivieren.

Er is een pier, een vuur, een barbecue, barbecues, Noordwest, Khoroshevo-Mnevniki!

En alles is in orde met ons, zelfs als alles slecht is, als het doof in de zak is,

onrust van gedachten

Een brul in de maag is geen reden om op te drogen, want een broer heeft altijd iets voor een broer

kruimel.

Ik ga waar de wind leidt, naar mijn slapeloze werven, waar ze altijd wachten.

De noordwestelijke val is er één, zoals een ster, die alleen vanaf de bodem zichtbaar is.

Ik kan er geen moment last van hebben, dus kom op, niet beginnen

voorbij, agent.

Ik ga naar de kh-kh-verdieping en steek daar onze Khoroshevsky-fakkel in brand.

Ik loop langs het gras, straathonden gillen, pantoffels bijten.

Hip-hapki, banken.

Mijn blokken links, mijn blokken rechts, mijn blokken, waar ben je?

Mijn vertrekken

challah!

En alles is in orde met ons, we wakkeren nog steeds de show aan.

Voor degenen die hier kwamen, zal het heel goed zijn.

En alles is in orde met ons, we wakkeren nog steeds de show aan.

Voor degenen die hier kwamen, zal het heel goed zijn.