Дно - Легенды Про

Дым:

Это болото истерик тянет на дно,

Как все плохо и вновь, залатай боль виной.

Ха.

И для кого-то норма, что миром давно правит,

Похоть и плоть, золото и вино.

Вау.

Марионетки по прежнему укрепляют нити.

Внимая не тем, не зная куда идти.

Длительный митинг, центральный лево-правых.

Мнительный зритель, убийцам орет браво.

Течет отрава, по рекам вен, горе как тень.

Тихая расправа и встать с колен калекам лень.

Спроси себя смог бы ты драться на всех не взирая:

Смог бы.

-Да, но что скажет стая?

Я не знаю, что тебе скажут скоты.

Но вопрос -Кто я?

Ответ на вопрос — кто ты?

В крови бинты, свистят кнуты, травят менты,

Горят мосты и как цветы, растут кресты.

Холсты пусты, пусти, пусть ты пустым внутри стал.

Я тоже далеко не чист сам, не кристалл, но миста.

Я не смог жить трусом в костюме юриста.

Будет бойня, надо заточить сталь.

Быба:

Насколько не понятна мне и странна эта игра.

Где в теле белого, ты должен прыгать выше негра.

И все о чем пишу я, не смыкая глаз до утра.

Засрут те кто не знают как писать, даже примерно.

Наверно так и надо.

Так и должно быть.

С теми кто собрался даже в шторм дикий за буйки плыть.

Кому то копом быть, кому капоты мыть,

Кому то комнаты с комодами, кому то просто копоть.

Забота о ком то, работа, заводы, зарплаты,

Медицина, палаты, машины, заправки, палатки.

Долги, налоги, платы по счетам, кредиты и банки,

Подвалы, крыши, подъезды, дома и стоянки.

Крики людей купила, монета золотая,

Но нет цены у тех, кто залой раны латает.

Мы ртами глотаем, кровь тайма мир тает местами,

Мы знаем суть знаний и смогли разгадать эти тайны.

Система над тобой, но внутри тебя ее корни.

И для создателей системы, ты останешься кормом.

Фальшивую свободу дарят стены этих комнат.

Ты там увидишь свет, но не сможешь выйти из комы.

Посторонним вход воспрещен, и причем,

Вчера ты был ни при чем, сегодня обличен, завтра обречен.

Кто там за твои плечом?

Кровь бьет ключом,

Нет времени спорить с врачом.

Ты о чем а?

Человек приёмник, ничего не помнит.

С детства бездомный, отданный в питомник.

Не забывай и помни о нас, или тебе напомнит, (смерть),

Кто ты?

Ее любимчик.

Кто ты?

Ее любовник.

Оглох, от собственного крика и потух,

Теперь ты нем и глух.

Олух тут нужен нюх!

Грустно и смешно, гава-говорить вслух.

Народ раб слуг, народа, кто твой пастух?

Твоя правда, правда твоя, скажи.

Что бы с псом подружится — надо пса прикормить.

Намордник — чтобы молчал, ошейник — чтобы найти,

Поводок — чтобы не смог больше уйти.

Rook:

Dit moeras van driftbuien trekt naar de bodem,

Hoe erg alles is en nogmaals, verwerk de pijn met schuldgevoelens.

Ha.

En voor sommigen, de norm die de wereld lange tijd regeert,

Lust en vlees, goud en wijn.

Wauw.

De poppen versterken nog steeds de snaren.

Luisteren naar de verkeerde dingen, niet weten waar te gaan.

Lange rally, centraal links-rechts.

Verdachte toeschouwer, bravo roept naar de moordenaars.

Gif stroomt langs de rivieren van aderen, verdriet als een schaduw.

Stille vergelding en luiheid om van je knieën op te staan.

Vraag jezelf af of je tegen iedereen zou kunnen vechten, ongeacht:

Zou kunnen.

-Ja, maar wat zal de kudde zeggen?

Ik weet niet wat het vee je zal vertellen.

Maar de vraag is: wie ben ik?

Het antwoord op de vraag - wie ben jij?

Er zit verband in het bloed, zwepen fluiten, agenten vergiftigen,

Bruggen branden en kruisen groeien als bloemen.

De doeken zijn leeg, laat ze gaan, laat ze van binnen leeg worden.

Ik ben zelf ook verre van puur, geen kristal, maar een mysta.

Ik zou niet kunnen leven als een lafaard in een advocatenzaak.

Er zal een slachting plaatsvinden, staal moet worden geslepen.

Byba:

Hoe onbegrijpelijk en vreemd is dit spel voor mij.

Waar je in het lichaam van een blanke man hoger moet springen dan een zwarte.

En alles waar ik over schrijf zonder mijn ogen te sluiten tot de ochtend.

Degenen die niet weten hoe ze moeten schrijven, zelfs niet bij benadering, zullen genaaid worden.

Het zou waarschijnlijk moeten.

En zo zou het moeten zijn.

Met degenen die zelfs in een wilde storm naar boeien gaan zwemmen.

Iemand om een ​​agent te zijn, iemand om hun kappen te wassen,

Sommige mensen hebben kamers met ladekasten, anderen gewoon roet.

Zorgen voor iemand, werk, fabrieken, salarissen,

Medicijnen, afdelingen, auto's, benzinestations, tenten.

Schulden, belastingen, rekeningen, leningen en banken,

Kelders, daken, veranda's, huizen en parkeerplaatsen.

Ik kocht het geschreeuw van mensen, een gouden munt,

Maar er is geen prijs voor degenen die hun wonden helen.

We slikken met onze mond, het bloed van de tijd doet de wereld op sommige plaatsen smelten,

We kennen de essentie van kennis en waren in staat om deze mysteries op te lossen.

Het systeem staat boven jou, maar zijn wortels liggen binnenin jou.

En voor de makers van het systeem blijft u voer.

De muren van deze kamers geven valse vrijheid.

Je zult daar het licht zien, maar je zult niet uit de coma kunnen komen.

Buitenstaanders mogen niet naar binnen en bovendien

Gisteren had je er niets mee te maken, vandaag ben je veroordeeld, morgen ben je gedoemd.

Wie zit daar achter je schouder?

Het bloed is in volle gang

Er is geen tijd om met de dokter in discussie te gaan.

Waar heb je het over?

De man is een ontvanger, hij herinnert zich niets.

Dakloos sinds kinderjaren, gegeven aan een kinderdagverblijf.

Vergeet en onthoud ons niet, of je wordt eraan herinnerd, (dood),

Wie ben jij?

Haar huisdier.

Wie ben jij?

Haar liefde.

Doof, van mijn eigen schreeuw en ging naar buiten,

Nu ben je stom en doof.

Stom hier, je hebt een geur nodig!

Het is triest en grappig, gava-zeg maar hardop.

De mensen zijn dienaren van de dienaren, de mensen, wie is jouw herder?

Jouw waarheid, jouw waarheid, vertel het me.

Om vrienden te maken met een hond, moet je de hond voeren.

Snuit - om stil te zijn, kraag - om te vinden,

Een riem - zodat hij niet meer weg kon.