Naïve - Leeroy, Looptroop Rockers

Don’t laugh at me, it’s making me cry

I know I shouldn’t care about it but it hurts me inside

Don’t laugh at me, it’s making me cry

I know I shouldn’t care about it ('bout it, 'bout it…)

Everyday in school was a war

Judged and sentenced for what I wore

Insecurity and hatred was the law

From the benches, the trenches, to the corridor

First year, I ran the gauntlet

Second year, you the one we taunted

Third year, they laughed and pointed

And I never said none but I swear I wanted

Don’t laugh at me, it’s making me cry

I know I shouldn’t care about it but it hurts me inside

Don’t laugh at me it’s making me cry

I know I shouldn’t care about it but it hurts me inside

I’ve found so many answers but I still have no questions

My feet are feeling tired but my legs they are restless

I’m eating and I’m chewing but I just can’t digest it

I’m playing 'round with things I know I just shouldn’t mess with

I’m a homesick dude who can’t deal with domestic

Situations getting thin but still I keep stretchin' out

In hopes of one day landin' in some place

Where I can park my hat and deal with the mundane

I hit so many bumps my shock absorbers they must be enormous

Every chance I get I floor it

Still I’m moving like a tortoise

Shit is getting too retarded

Harder to breathe, I know it’s gonna work out

But maybe I’m just being naïve

Don’t laugh at me, it’s making me cry

I know I shouldn’t care about it but it hurts me inside

Don’t laugh at me, it’s making me cry

I know I shouldn’t care about it but it hurts me inside

Sometimes she’s so naïve, gets upset about everyday stuff

I say that’s the way of the world, believe me I’m callin' their bluff

But I’m gettin' old, I feel jaded, you still got heart and I love it

Seems like my vision has faded, choked by the biz and the budget

And I don’t wanna be bitter at thirty you know

Holding on’s way better than letting it go

And it seems way better just letting you know

Ain’t no inspiration bigger than this anymore

Let me be who I wanna be

Let me be who I am, let me be naïve

Let me be who I wanna be

Let me be who I am, let me be naïve

Don’t laugh at me, it’s making me cry

I know I shouldn’t care about it but it hurts me inside

Don’t laugh at me, it’s making me cry

I know I shouldn’t care about it but it hurts me inside

Don’t laugh at me, it’s making me cry

I know I shouldn’t care about it but it hurts me inside

Don’t laugh at me, it’s making me cry

I know I shouldn’t care about it but it hurts me inside

Don’t laugh at me, it’s making me cry

I know I shouldn’t care about it but it hurts me inside

Don’t laugh at me, it’s making me cry

I know I shouldn’t care about it ('bout it, 'bout it…)

Lach me niet uit, ik moet er van huilen

Ik weet dat ik er niets om zou moeten geven, maar het doet me van binnen pijn

Lach me niet uit, ik moet er van huilen

Ik weet dat ik er niets om zou moeten geven ('bout it, 'bout it...)

Elke dag op school was een oorlog

Veroordeeld en veroordeeld voor wat ik droeg

Onveiligheid en haat was de wet

Van de banken, de loopgraven tot de gang

Het eerste jaar liep ik de handschoen op

Tweede jaar, jij degene die we beschimpten

Derde jaar lachten en wezen ze

En ik heb nooit niets gezegd, maar ik zweer dat ik het wilde

Lach me niet uit, ik moet er van huilen

Ik weet dat ik er niets om zou moeten geven, maar het doet me van binnen pijn

Lach me niet uit, het maakt me aan het huilen

Ik weet dat ik er niets om zou moeten geven, maar het doet me van binnen pijn

Ik heb zoveel antwoorden gevonden, maar ik heb nog steeds geen vragen

Mijn voeten zijn moe, maar mijn benen zijn rusteloos

Ik ben aan het eten en aan het kauwen, maar ik kan het gewoon niet verteren

Ik speel wat met dingen waarvan ik weet dat ik er niet mee zou moeten rotzooien

Ik ben een gast met heimwee die niet kan omgaan met huishoudelijk werk

Situaties worden dun, maar toch blijf ik me uitrekken

In de hoop op een dag ergens te landen

Waar ik mijn hoed kan parkeren en het alledaagse kan aanpakken

Ik heb zoveel stoten geraakt dat mijn schokdempers enorm moeten zijn

Elke kans die ik krijg, maak ik het af

Toch beweeg ik als een schildpad

Shit wordt te achterlijk

Moeilijker om te ademen, ik weet dat het gaat lukken

Maar misschien ben ik gewoon naïef

Lach me niet uit, ik moet er van huilen

Ik weet dat ik er niets om zou moeten geven, maar het doet me van binnen pijn

Lach me niet uit, ik moet er van huilen

Ik weet dat ik er niets om zou moeten geven, maar het doet me van binnen pijn

Soms is ze zo naïef, maakt ze zich druk over alledaagse dingen

Ik zeg dat dat de manier van de wereld is, geloof me, ik noem hun bluf

Maar ik word oud, ik voel me afgemat, je hebt nog steeds een hart en ik vind het geweldig

Het lijkt erop dat mijn visie is vervaagd, verstikt door de biz en het budget

En ik wil niet verbitterd zijn op mijn dertigste, weet je?

Vasthouden is veel beter dan loslaten

En het lijkt veel beter om het je gewoon te laten weten

Er is geen grotere inspiratie meer dan dit

Laat me zijn wie ik wil zijn

Laat me zijn wie ik ben, laat me naïef zijn

Laat me zijn wie ik wil zijn

Laat me zijn wie ik ben, laat me naïef zijn

Lach me niet uit, ik moet er van huilen

Ik weet dat ik er niets om zou moeten geven, maar het doet me van binnen pijn

Lach me niet uit, ik moet er van huilen

Ik weet dat ik er niets om zou moeten geven, maar het doet me van binnen pijn

Lach me niet uit, ik moet er van huilen

Ik weet dat ik er niets om zou moeten geven, maar het doet me van binnen pijn

Lach me niet uit, ik moet er van huilen

Ik weet dat ik er niets om zou moeten geven, maar het doet me van binnen pijn

Lach me niet uit, ik moet er van huilen

Ik weet dat ik er niets om zou moeten geven, maar het doet me van binnen pijn

Lach me niet uit, ik moet er van huilen

Ik weet dat ik er niets om zou moeten geven ('bout it, 'bout it...)