День, когда солнце погибло - LeanJe

— Что тут раньше было?

— Когда-то здесь было солнце

— И что с ним стало?

— Оно сгорало в судорогах, и просило ему помочь

— И никто не помог солнцу?

Снова вижу вольный маяк, около него ты да я

Холодом икон или Бога, который нас не боясь

Говорит, что пора умирать, но так не хочется

Ведь детство не кончилось и как же молодость

Мы потеряли любовь около комнаты, веруя в Бога под пьяным отчимом,

Но надо жить, болея смертельно, на заднем сиденье

Вспоминать о том, как любил человека, которого показал то что жизнь — мгновение

Духовная бедность, опечаткой в завете, безгрешные дети

Первый шаг от комнаты до родителей, но небо посчитало, что он нужен для смерти

Мой пьяный дождь, авось отрезвеем, а после все вместе станем сильнее,

ведь мы бессмертны

Убивая с тобой крайний стакан у дома ведь, мы купим ещё

(Ребенок умрет) грустно ну что ж

И рвёться на волю вино

Заблевал свой надгробный венок, просто хочется домой,

Но перед этим мне так хочется сгореть

Убивая твой вечный лёд, чтоб остаться с тобой

И погаснет солнце, и луна не даст света, и звёзды упадут с неба, и оно заплачет

Ведь тебя больше нету, нету семьи, нету время, но она вернет тебя,

только скажи ей где ты!

Ты солнце, которое погасло

Любовь, что не захотела сдаться

Проснись!

Я хочу быть счастлив

Я хочу увидеть завтра

Ты солнце, которое погасло

Ты свет, что дарил мне эту ясность

Проснись мне нужно лекарство

Моя жизнь загнивающая язва

Слышишь, как поют эти деревья?

Это люди, которые болели, которые боролись со вселенной

Которые не вспомнили рассвета, которые не сорились и пели

Они разбросаны по свету и их души оказались не опознанным объектом

Странно, еще вчера одна из них вешала бельё во дворе

Издалека не было видно летящих огромных комет

Знаешь, что они услышали?

— Нет!

Взрывается изотоп

Около дома гаснет фарватер изо льдов наш информатор пиздабол

Кататься фаланги пацанов, что по синьке перебодались за столом и перебегали со

сторон

Для меня это педаль и баловство, хавали грязь и не боялись постанов

Мы альянс или притон, шрамы на голове лишь черта карандашом, что оставил пьяный

Бог

И я Беззубый ребенок в огне, что должен сгореть стал костром для планет

И погаснет солнце, и луна не даст света, и звёзды упадут с неба, и оно заплачет

Ведь тебя больше нету, нету семьи, нету время, но она вернет тебя,

только скажи ей где ты!

Ты солнце, которое погасло

Любовь, что не захотела сдаться

Проснись!

Я хочу быть счастлив

Я хочу увидеть завтра

Ты солнце, которое погасло

Ты свет, что дарил мне эту ясность

Проснись мне нужно лекарство

Моя жизнь загнивающая язва

Черного рассвета пелена, ты не понял зачем тебе побеждать

Что-то говорило тормози, но мне так надо было просто добежать до того где я

сейчас

И ещё столько путей столько историй и потерь, стойкости и злобы в доброте,

или взлеты до побед

Ссоры, слёзы матерей, но оно все стоит того что бы дышать, не дай себе умереть

И погаснет солнце, и луна не даст света, и звёзды упадут с неба, и оно заплачет

Ведь тебя больше нету, нету семьи, нету время, но она вернет тебя,

только скажи ей где ты!

Ты солнце, которое погасло

Любовь, что не захотела сдаться

Проснись!

Я хочу быть счастлив

Я хочу увидеть завтра

Ты солнце, которое погасло

Ты свет, что дарил мне эту ясность

Проснись мне нужно лекарство

Моя жизнь загнивающая язва

— Теперь я их слышу.

А солнце, когда ни будь появиться опять?

— Да.

Надо просто его позвать и оно придет к тебе

- Wat was er eerder?

— Er was eens de zon

- En wat is er met hem gebeurd?

- Het brandde in stuiptrekkingen en vroeg om hulp

- En niemand heeft de zon geholpen?

Weer zie ik een vrij baken, dichtbij jij en ik

Koude iconen of God, die niet bang voor ons is

Hij zegt dat het tijd is om te sterven, maar dat wil hij niet

De kindertijd is tenslotte niet geëindigd, en hoe kan de jeugd dat wel

We verloren de liefde in de buurt van de kamer, gelovend in God onder een dronken stiefvader,

Maar men moet leven, doodziek, op de achterbank

Onthoud hoe je van een persoon hield die werd getoond door het feit dat het leven een moment is

Geestelijke armoede, typefout in het verbond, zondeloze kinderen

De eerste stap van de kamer naar de ouders, maar de lucht vond dat het nodig was voor de dood

Mijn dronken regen, misschien worden we nuchter, en dan worden we allemaal samen sterker

omdat we onsterfelijk zijn

Met jou het laatste glas in de buurt van het huis doden, we zullen er tenslotte meer kopen

(Baby sterft) verdrietig goed

En de wijn breekt los

Ik kotste mijn grafkrans uit, ik wil gewoon naar huis,

Maar daarvoor wil ik zo graag branden

Je eeuwige ijs doden om bij je te blijven

En de zon zal uitgaan, en de maan zal geen licht geven, en de sterren zullen uit de lucht vallen, en het zal huilen

Je bent tenslotte niet meer, er is geen familie, er is geen tijd, maar ze zal je teruggeven,

vertel haar gewoon waar je bent!

Jij bent de zon die uitging

Liefde die niet wilde opgeven

Word wakker!

Ik wil gelukkig zijn

Ik wil morgen zien

Jij bent de zon die uitging

Jij bent het licht dat me deze helderheid heeft gegeven

Word wakker, ik heb medicijnen nodig

Mijn leven is een rottende maagzweer

Hoor je deze bomen zingen?

Dit zijn mensen die ziek waren, die vochten met het universum

Wie herinnerde zich de dageraad niet, wie maakte geen ruzie en zong niet

Ze zijn verspreid over de hele wereld en hun ziel bleek een niet-geïdentificeerd object te zijn

Het is vreemd, gisteren nog hing een van hen kleren op in de tuin

Van ver was het niet zichtbaar vliegende enorme kometen

Weet je wat ze hoorden?

- Nee!

Een isotoop explodeert

Bij het huis gaat de fairway van ijs uit, onze informant pizdabol

Phalanxen van jongens om op te rijden, die aan de tafel op blauw stootten en ermee naar toe renden

feesten

Voor mij is dit een pedaal en verwennerij, hawali vuil en niet bang voor beslissingen

We zijn een alliantie of een ontmoetingsplaats, de littekens op het hoofd zijn slechts een potloodstreep achtergelaten door een dronkaard

God

En ik ben een tandeloos kind in een vuur dat zou moeten uitbranden werd een vuur voor de planeten

En de zon zal uitgaan, en de maan zal geen licht geven, en de sterren zullen uit de lucht vallen, en het zal huilen

Je bent tenslotte niet meer, er is geen familie, er is geen tijd, maar ze zal je teruggeven,

vertel haar gewoon waar je bent!

Jij bent de zon die uitging

Liefde die niet wilde opgeven

Word wakker!

Ik wil gelukkig zijn

Ik wil morgen zien

Jij bent de zon die uitging

Jij bent het licht dat me deze helderheid heeft gegeven

Word wakker, ik heb medicijnen nodig

Mijn leven is een rottende maagzweer

Een sluier van zwarte dageraad, je begrijpt niet waarom je moet winnen

Iets zei vertragen, maar ik moest gewoon rennen naar waar ik ben

nu

En zoveel meer paden, zoveel verhalen en verliezen, doorzettingsvermogen en boosaardigheid in vriendelijkheid,

of ups naar overwinningen

Ruzies, tranen van moeders, maar het is het allemaal waard om te ademen, laat jezelf niet sterven

En de zon zal uitgaan, en de maan zal geen licht geven, en de sterren zullen uit de lucht vallen, en het zal huilen

Je bent tenslotte niet meer, er is geen familie, er is geen tijd, maar ze zal je teruggeven,

vertel haar gewoon waar je bent!

Jij bent de zon die uitging

Liefde die niet wilde opgeven

Word wakker!

Ik wil gelukkig zijn

Ik wil morgen zien

Jij bent de zon die uitging

Jij bent het licht dat me deze helderheid heeft gegeven

Word wakker, ik heb medicijnen nodig

Mijn leven is een rottende maagzweer

— Nu kan ik ze horen.

En de zon, wanneer komt die weer tevoorschijn?

- Ja.

Je hoeft hem maar te bellen en hij komt naar je toe