Larguer les amarres - Léa Castel

Quand la vie me dicte ses lois

Que j'étouffe et broie du noir

Quand le stress colle à mes pas

Dès le matin jusqu’au soir

Que les jours deviennent des mois

Emportant tout mon espoir, besoin de toi

Je m’enfui.

Loin de tout ceux qui me noient

Et qui m’empêchent de rêver

Car la vie me tend les bras, grand besoin d’en profiter

Mes peines redeviennent espoir, la joie brûle au fond de

Moi, besoin de toi

Et je m’envole, vers tes yeux, vers tes bras, loin de ceux

Qui ne voient pas;

Que la vie a des couleurs

Et j’mets les voiles, J’ai largué les amarres, besoin de

Croiser l’espoir

Pour chasser mes idées noires

Quand ton soleil brille pour moi, je retrouve la bonne

Humeur

Dans tes eaux filent mes tracas, je ne sens plus passer les

Heures

Je ne veux plus connaître cette peur, qui consûme et

Brûle mon coeur

Besoin de toi…

Je m’enfuis loin de tout ceux qui me noient, et qui

M’empêcheent de rêver

Car la vie me tend les bras, grand besoin d’en profiter

Mes peines redeviennent espoir, la joie brûle au fond de

Moi j’ai besoin de toi!

Et je m’envole, vers tes yeux, vers tes bras, loin de ceux

Qui ne voient pas;

Que la vie a des couleurs

Et j’mets les voiles, J’ai largué les amarres, besoin de

Croiser l’espoir

Pour chasser mes idées noires

Et je m’envole…

Je m’envole, vers tes yeux, vers tes bras, loin de ceux qui

Ne voient pas;

Que la vie a des couleurs

Et j’mets les voiles, J’ai largué les amarres, besoin de

Croiser l’espoir

Pour chasser mes idées noires

Wanneer het leven mij zijn wetten dicteert

Dat ik stik en broed

Als stress aan mijn voeten blijft kleven

Van 's morgens tot 's avonds

Laat de dagen maanden worden

Ik neem al mijn hoop, heb je nodig

Ik vluchtte.

Ver van al degenen die mij verdrinken

En dat weerhoudt me van dromen

Want het leven reikt naar mij, ik moet ervan genieten

Mijn verdriet verandert weer in hoop, vreugde brandt diep van binnen

Ik, heb je nodig

En ik vlieg, naar je ogen, naar je armen, weg van die

Die niet zien;

Dat leven kleuren heeft

En ik ga zeilen, ik heb afgegooid, moet

steek de hoop over

Om mijn donkere gedachten te verjagen

Wanneer jouw zon voor mij schijnt, vind ik de juiste

Stemming

In jouw wateren draai mijn problemen, ik voel niet langer het voorbijgaan

Tijd

Ik wil niet langer deze angst kennen, die verteert en...

brand mijn hart

Heb je nodig…

Ik vlucht voor iedereen die mij verdrinkt, en voor wie?

voorkomen dat ik droom

Want het leven reikt naar mij, ik moet ervan genieten

Mijn verdriet verandert weer in hoop, vreugde brandt diep van binnen

Ik heb je nodig!

En ik vlieg, naar je ogen, naar je armen, weg van die

Die niet zien;

Dat leven kleuren heeft

En ik ga zeilen, ik heb afgegooid, moet

steek de hoop over

Om mijn donkere gedachten te verjagen

En ik vlieg weg...

Ik vlieg weg, naar je ogen, naar je armen, ver weg van degenen die

Niet kunnen zien;

Dat leven kleuren heeft

En ik ga zeilen, ik heb afgegooid, moet

steek de hoop over

Om mijn donkere gedachten te verjagen