Madness and Her Thousand Young - Le Grand Guignol

As a pristine cupido she dwells in her abode

A repellent nimbus secures her scarcely uncouth brains

Thither goes my sanity !

The narcotic deluge leaves me in parched dismay

Whilst I realize the nigh vortex only from afar

Led astray to dance like a wincing spasm

I am trying to elude the roaring maelstrom, drawing nearer

I tumble and fall into my unfathomed mind

Thus it has finally arrived

My reckoning moment of truth

And I am willing to do penance

In every wish you speak

In every thought you think they hide

On every move you make

On every breath you take they ride

They are the pupils of Great Mistress Nausea

They are the children of dementia

If children they are …?

Her unhinged kinship entices my abysmal zest

As with diligence I ascend the close apex

She will harass again!

… mother?

Als een ongerepte cupido woont ze in haar verblijfplaats

Een afstotende nimbus beveiligt haar nauwelijks lompe hersens

Daar gaat mijn gezond verstand!

De verdovende stortvloed laat me in uitgedroogde ontsteltenis achter

Terwijl ik de nabije draaikolk pas van ver realiseer

Op een dwaalspoor gebracht om te dansen als een huiveringwekkende spasme

Ik probeer de brullende maalstroom te ontwijken, die dichterbij komt

Ik tuimel en val in mijn ondoorgrondelijke geest

Zo is het eindelijk aangekomen

Mijn afrekeningsmoment van de waarheid

En ik ben bereid boete te doen

In elke wens die je spreekt

In elke gedachte waarvan je denkt dat ze zich verstoppen

Bij elke beweging die je maakt

Bij elke ademhaling die je neemt, rijden ze

Het zijn de leerlingen van Grote Meesteres Misselijkheid

Het zijn de kinderen van dementie

Als kinderen zijn ze …?

Haar losgeslagen verwantschap verleidt mijn verschrikkelijke levensvreugde

Zoals met ijver stijg ik de hoogste top op

Ze zal weer lastig vallen!

… moeder?