I, Who Brought Forth Myself - Le Grand Guignol

In deceitful hours my thoughts are threatening me

Encoffined in my mind they choke my will

Entwining my inherent they change my brain

To the womb that incubates insanity

My inner voice: A screeching, scraping choir

Performing in a cranial theatre

The end of act sick’s a rebirth,

A climax of feelings restrained

In contractious pain I give birth

To my sombre self, finally unleashed

Bewildered and numb I gaze at my corpus

Beholding a wry cavalcade of remains

At last I am victorious

Over me, who brought forth myself!

In bedrieglijke uren bedreigen mijn gedachten me

Ingesloten in mijn geest verstikken ze mijn wil

Door mijn inherente te verstrengelen, veranderen ze mijn brein

Naar de baarmoeder die krankzinnigheid kweekt

Mijn innerlijke stem: een krijsend, schrapend koor

Optreden in een schedeltheater

Het einde van ziek zijn is een wedergeboorte,

Een climax van ingehouden gevoelens

Bij weeën beval ik

Aan mijn sombere zelf, eindelijk losgelaten

Verbijsterd en gevoelloos staar ik naar mijn corpus

Aanschouwen van een wrange stoet van overblijfselen

Eindelijk ben ik overwinnaar

Over mij, die mijzelf voortbracht!