The Soul Is a Bird - Laurie Anderson

Now, as press, this didn’t really seem like a great way to advertise concerts,

but it sounded like fun anyway

And I stayed at the palace in one of the former king’s harem houses.

Each of the king’s wives had had her own house guarded by a pair of animals.

A bear and a fox, for example.

By the time I got there, years later,

the menagerie had dwindled a bit: my house was guarded by two tropical fish

Bali was extremely hot in the afternoons, and the conversations with the prince

drifted along randomly from topic to topic.

The prince was a bon vivant,

trained in Paris, and he spoke excellent English.

And when he wasn’t in the

palace he was out on the bumpy back roads racing cars.

So we talked about cars,

a subject I know absolutely nothing about, And I felt that as far as

representing the Western world was going, I was failing pretty dismally

Then, on the second night, the prince served an elaborate feast of Balinese

dishes.

At the end of the meal, the conversation slowed to a halt,

and after a few minutes of silence he asked:

«Would you like to see the cremation tapes of my father?»

The tapes were several hours long, and were a record of the elaborate

three-month ceremony shot by the BBC

When the king died the whole country went to work building an enormous funeral

pyre for him.

After months of preparation, during which time the corpse

continues to reside in the living room, they hoisted the body to the top of

this rickety, extremely flammable structure, and lit a match.

The delicate

tower crumbled almost immediately, and the king’s body fell to the ground with

a sickening thud.

Suddenly, everyone began to cheer

Later, I learned that the Balinese believe that the soul is a bird,

and that when the body falls, it shakes the bird loose and gives it a head

start on its way to heaven

Als pers leek dit niet echt een geweldige manier om reclame te maken voor concerten,

maar het klonk toch wel leuk

En ik verbleef in het paleis in een van de haremhuizen van de voormalige koning.

Elk van de vrouwen van de koning had haar eigen huis bewaakt door een paar dieren.

Een beer en een vos bijvoorbeeld.

Tegen de tijd dat ik daar aankwam, jaren later,

de menagerie was een beetje geslonken: mijn huis werd bewaakt door twee tropische vissen

Bali was 's middags extreem heet en de gesprekken met de prins

dwaalde willekeurig van onderwerp naar onderwerp.

De prins was een levensgenieter,

opgeleid in Parijs, en hij sprak uitstekend Engels.

En toen hij niet in de

paleis was hij op de hobbelige weggetjes met raceauto's.

Dus we hadden het over auto's,

een onderwerp waar ik absoluut niets van weet, en ik voelde dat voor zover:

het vertegenwoordigen van de westerse wereld ging, ik faalde behoorlijk akelig

Toen, op de tweede avond, serveerde de prins een uitgebreid Balinees feest

borden.

Aan het einde van de maaltijd kwam het gesprek tot stilstand,

en na een paar minuten stilte vroeg hij:

«Wilt u de crematiebanden van mijn vader zien?»

De banden waren enkele uren lang en waren een verslag van de uitgebreide

ceremonie van drie maanden gefilmd door de BBC

Toen de koning stierf, ging het hele land aan het werk om een ​​enorme begrafenis op te bouwen

brandstapel voor hem.

Na maanden van voorbereiding, gedurende welke tijd het lijk

blijft wonen in de woonkamer, ze hesen het lichaam naar de top van

deze gammele, uiterst brandbare constructie, en stak een lucifer aan.

de delicate

toren stortte bijna onmiddellijk in, en het lichaam van de koning viel op de grond met

een misselijkmakende plof.

Plots begon iedereen te juichen

Later leerde ik dat de Balinezen geloven dat de ziel een vogel is,

en dat wanneer het lichaam valt, het de vogel los schudt en het een kop geeft

op weg naar de hemel beginnen