Slip Away - Laurie Anderson

What’s this?

A little dust in my eye

Well I’m not the type to cry

It’s four a.m. I’m standing by the bed where you lie

Sleeping the sleep of the newborn

I put finger to your lips.

Warm air.

Five a.m. You lift your hand and open it.

Then you slipped away.

You slipped away.

Oh death, that creep, that crooked jerk…

He comes, he comes walking.

He comes sneaking

Down that long irreversible hallway

Grabs you in your sleep

I walk outside to the parking lot.

Bright coins of water on the sidewalk.

Big white building where your body lies

Stands in the middle of the fields.

Icy air.

And after all the shocks the way the heart unlocks

And ooo we slip away.

We slip away.

I’m thinking about the way that lost things always come back

Looking like something else

A fishing pole, a shoe, an old shirt, a lucky day

Ooo then they slip away into the remains of the day

Ooo they slip away.

They slip away.

I’m thinking how you taught me how to win

And how to loose

And how to fight the crippling blues that I was born with

Bad dreams and nightmares

Ooo they slip away.

Ooo they slip away into the remains of the day.

I know that sometime I’ll stop looking for you.

Stop seeing your face every day

Bad dreams and nightmares and big bad wolves

Ooo they slip away into the remains of the day

Ooo they slip away into the remains of the day

They slip away

You told me you had no idea how to die but I saw

The way the light left your eyes

And after all the shocks the way the heart unlocks

And ooo then you slipped away.

You slipped away.

Wat is dit?

Een beetje stof in mijn oog

Nou, ik ben niet het type om te huilen

Het is vier uur. Ik sta bij het bed waar jij ligt

Slapen de slaap van de pasgeborene

Ik leg de vinger op je lippen.

Warme lucht.

Vijf uur 's ochtends. Je tilt je hand op en opent hem.

Toen gleed je weg.

Je gleed weg.

Oh dood, die engerd, die kromme eikel...

Hij komt, hij komt lopend.

Hij komt stiekem

Door die lange onomkeerbare gang

Grijpt je in je slaap

Ik loop naar buiten naar de parkeerplaats.

Heldere munten van water op het trottoir.

Groot wit gebouw waar je lichaam ligt

Staat in het midden van de velden.

IJzige lucht.

En na alle schokken zoals het hart ontgrendelt

En ooo we glippen weg.

We glippen weg.

Ik denk aan de manier waarop verloren dingen altijd terugkomen

Op iets anders lijken

Een hengel, een schoen, een oud shirt, een geluksdag

Ooo, dan glippen ze weg in de overblijfselen van de dag

Oei, ze glippen weg.

Ze glippen weg.

Ik denk aan hoe je me hebt geleerd hoe je moet winnen

En hoe los te laten?

En hoe de verlammende blues te bestrijden waarmee ik ben geboren?

Nare dromen en nachtmerries

Oei, ze glippen weg.

Ooo, ze glippen weg in de overblijfselen van de dag.

Ik weet dat ik ooit zal stoppen met naar je te zoeken.

Stop met het elke dag zien van je gezicht

Nare dromen en nachtmerries en grote boze wolven

Ooo ze glippen weg in de overblijfselen van de dag

Ooo ze glippen weg in de overblijfselen van de dag

Ze glippen weg

Je vertelde me dat je geen idee had hoe je moest sterven, maar ik zag

De manier waarop het licht je ogen verliet

En na alle schokken zoals het hart ontgrendelt

En ooo toen glipte je weg.

Je gleed weg.