The Rotowhirl - Laurie Anderson

Around 1978, I met the comedian, Andy Kaufmann, and he was performing this

avant-garde Elvis act in a club in Queens.

The performance started with Andy

playing the bongos and, for some unknown reason, sobbing

We became friends, and I acted as Andy’s straight man in clubs and field trips.

At the Improv in New York, Andy would begin his show by insulting women and

saying «I won’t respect them until one of them comes up here and wrestles me

down.»

This was supposed to be my job

I sat in the club drinking whiskeys trying to get up the nerve.

In the meantime

I was also supposed to be heckling him, and after three whiskeys I managed to

get pretty abusive.

Wrestling him down though was really hard because Andy

really fought

On our field trips we would go to Coney Island to try out some of Andy’s

theories on cutting-edge comedy.

We’d stand around the «test your strength»

games, the one with the big sledgehammer and the bell, and Andy would make fun

of all the guys who were swinging away

And I was supposed to beg him for one of the huge stuffed bunnies: «Oh Andy Honey, please get me a bunny, please, please."Finally Andy would step

up to the big thermometer and take a swing.

The indicator would rise a few

inches and «Try again, weakling!»

would flash.

At this point Andy would start

yelling that the game was rigged and demanding to see the manager

We also went at the rotowhirl, the ride that plasters everyone against the

walls of a spinning cylinder and stretches their bodies into Dopplered blobs.

Before the ride actually starts, there are a couple of awkward minutes while

the attendant checks the motor and the riders, bound head and foot,

stare at each other

This was the moment that Andy seized.

He would start by looking around in a

panic, and then he would start to cry «I don’t wanna be on this ride!

I’ve changed my mind — we’re all gonna die!»

The other riders would look

around self-consciously.

Should they help?

He would then begin to sob

uncontrollably

I loved Andy.

He would come over to my house and read from a novel he was

writing;

he would read all night.

And I don’t know if any of this book was ever

even published

I have never been one to hope that Elvis is still hanging around somewhere,

hiding, but I will probably always expect to see Andy reappear… someday

Rond 1978 ontmoette ik de komiek, Andy Kaufmann, en hij speelde dit

avant-garde Elvis act in een club in Queens.

De voorstelling begon met Andy

bongo's spelen en, om een ​​onbekende reden, snikken

We werden vrienden en ik fungeerde als Andy's heteroseksuele man in clubs en excursies.

Bij de Improv in New York begon Andy zijn show met het beledigen van vrouwen en...

zeggend: "Ik zal ze niet respecteren totdat een van hen hier komt en met me worstelt"

omlaag."

Dit had mijn baan moeten zijn

Ik zat in de club whisky's te drinken en probeerde het lef te krijgen.

Ondertussen

Ik moest hem ook lastig vallen, en na drie whisky's lukte het me...

behoorlijk beledigend worden.

Hem naar beneden worstelen was echter heel moeilijk omdat Andy

echt gevochten

Op onze excursies zouden we naar Coney Island gaan om een ​​paar van Andy's uit te proberen

theorieën over geavanceerde komedie.

We zouden rond de "test je kracht" staan

spelletjes, die met de grote voorhamer en de bel, en Andy zou lol maken

van alle jongens die wegzwaaiden

En ik moest hem smeken om een ​​van de enorme knuffelkonijntjes: "Oh Andy, lieverd, geef me alsjeblieft een konijntje, alsjeblieft." Eindelijk zou Andy stappen

tot aan de grote thermometer en neem een ​​schommel.

De indicator zou een paar stijgen

inches en «Probeer het opnieuw, zwakkeling!»

zou flitsen.

Op dit punt zou Andy beginnen

schreeuwen dat het spel gemanipuleerd was en eisen om de manager te spreken

We gingen ook naar de rotowhirl, de rit die iedereen tegen de...

muren van een draaiende cilinder en strekt hun lichaam uit tot Dopplered-blobs.

Voordat de rit daadwerkelijk begint, zijn er een paar lastige minuten terwijl

de begeleider controleert de motor en de berijders, hoofd en voeten gebonden,

elkaar aanstaren

Dit was het moment dat Andy greep.

Hij zou beginnen met rond te kijken in een

paniek, en dan zou hij beginnen te huilen: "Ik wil niet op deze rit zitten!

Ik ben van gedachten veranderd: we gaan allemaal dood!»

De andere renners zouden kijken

zelfbewust rond.

Moeten ze helpen?

Hij zou dan beginnen te snikken

oncontroleerbaar

Ik hield van Andy.

Hij zou naar mijn huis komen en voorlezen uit een roman die hij was

schrijven;

hij zou de hele nacht lezen.

En ik weet niet of dit boek ooit is geweest

zelfs gepubliceerd

Ik ben nooit iemand geweest die hoopte dat Elvis nog ergens rondhing,

verstoppen, maar ik zal waarschijnlijk altijd verwachten dat Andy weer zal verschijnen... op een dag