New York Social Life - Laurie Anderson, Scott Johnson

Well, I was lying in bed one morning, trying to think of a good reason to get

up, and the phone rang and it was Geri and she said: Hey, hi!

How are you?

What’s going on?

How’s your work?

Oh fine.

You know, just waking up but it’s fine, it’s going OK, how’s yours?

Oh a lot of work, you know, I mean, I’m trying to make some money too.

Listen, I gotta get back to it, I just thought I’d call to see how you are …

And I said: Yeah, we should really get together next week.

You know, have lunch,

and talk.

And she says: Yeah, uh, I’ll be in touch.

OK?

OK

Uh, listen, take care

OK.

Take it easy

Bye bye

Bye now.

And I get up, and the phone rings and it’s a man from Cleveland and he

says: Hey, hi!

How are you?

Listen I’m doing a performance series and I’d like

you to do something in it.

Uh, you know, you could make a little money.

I mean, I don’t know how I _feel_ about your work, you know, it’s not really

my style, it’s kind of trite, but listen, it’s _just_ my opinion,

don’t take it personally.

So listen, I’ll be in town next week.

I gotta go now, but I’ll give you a call, and we’ll have lunch,

and we can discuss a few things

And I hang up and it rings again and I don’t answer it and I go out for a walk

and I drop in at the gallery and they say: Hey, hi.

How are you?

Oh fine.

You know

How’s your work going?

OK.

I mean …

You know it’s not like it was in the sixties.

I mean, those were the days,

there’s just no money around now, you know, survive, produce, stick it out,

it’s a jungle out there, just gotta keep working

And the phone rings and she says: Oh excuse me, will you?

Hey, hi!

How are you?

Uh huh.

How’s your work?

_Good._ Well, listen, stick it out, I mean,

it’s not the sixties, you know, listen, I gotta go now, but, uh,

lunch would be great.

Fine, next week?

Yeah.

Very busy now, but next week

would be fine, OK?

Bye bye

Bye now

And I go over to Magoo’s, for a bite, and I see Frank and I go over to his

table and I say:

Hey Frank.

Hi, how are you?

How’s your work?

Yeah, mine’s OK too.

Listen, I’m broke you know, but, uh, working … Listen, I gotta go now, uh,

we should _really_ get together, you know.

Why don’t you drop by sometime?

Yeah, that would be great.

OK.

Take care

Take it easy

I’ll see you

I’ll call you

Bye now

Bye bye

And I go to a party and everyone’s sitting around wearing these party hats and

it’s really awkward and no one can think of anything to say.

So we all move

around--fast--and it’s: Hi!

How are you?

Where’ve you been?

Nice to see you.

Listen, I’m sorry I missed your thing last week, but we should really get

together, you know, maybe next week.

I’ll call you.

I’ll see you

Bye bye

And I go home and the phone rings and it’s Alan and he says: You know,

I’m gonna have a show on, uh, cable TV and it’s gonna be about loneliness,

you know, people in the city who for whatever sociological, psychological,

philosophical reasons just can’t seem to communicate, you know, The Gap,

The Gap, uh, it’ll be a talk show and people’ll phone in but we will say at

the beginning of each program: Uh, listen, don’t call in with your _personal_

problems because we don’t want to hear them

And I’m going to sleep and it rings again and it’s Mary and she says:

Hey, Laurie, how are you?

Listen, uh, I just called to say hi …

Uh, yeah, well don’t worry.

Uh, listen, just keep working.

I gotta go now.

I know it’s late but we should really get together next week maybe and have

lunch and talk and … Listen, Laurie, uh, if you want to talk before then, uh,

I’ll leave my answering machine on … and just give me a ring … anytime

Nou, ik lag op een ochtend in bed en probeerde een goede reden te bedenken om...

op, en de telefoon ging en het was Geri en ze zei: Hé, hallo!

Hoe is het met je?

Wat gebeurd er?

Hoe gaat het met je werk?

Oh prima.

Weet je, net wakker, maar het is prima, het gaat goed, hoe gaat het met de jouwe?

Oh, veel werk, weet je, ik bedoel, ik probeer ook wat geld te verdienen.

Luister, ik moet er nog op terugkomen, ik dacht ik bel even om te vragen hoe het met je gaat...

En ik zei: Ja, we moeten volgende week echt bij elkaar komen.

Je weet wel, lunchen,

en praat.

En ze zegt: Ja, uh, ik neem contact met je op.

OKÉ?

Oké

Uh, luister, pas op

OKÉ.

Doe het rustig aan

Tot ziens

Dag.

En ik sta op, en de telefoon gaat en het is een man uit Cleveland en hij

zegt: Hé, hallo!

Hoe is het met je?

Luister, ik doe een serie optredens en ik zou graag

u om er iets in te doen.

Uh, weet je, je zou wat geld kunnen verdienen.

Ik bedoel, ik weet niet hoe ik me _voel_ over je werk, weet je, het is niet echt

mijn stijl, het is een beetje afgezaagd, maar luister, het is _gewoon_ mijn mening,

vat het niet persoonlijk op.

Dus luister, ik ben volgende week in de stad.

Ik moet nu gaan, maar ik bel je en we gaan lunchen.

en we kunnen een paar dingen bespreken

En ik hang op en er gaat weer over en ik neem niet op en ik ga wandelen

en ik kom langs bij de galerij en ze zeggen: Hé, hallo.

Hoe is het met je?

Oh prima.

Je weet wel

Hoe gaat het met je werk?

OKÉ.

Ik bedoel …

Je weet dat het niet meer is zoals in de jaren zestig.

Ik bedoel, dat waren de dagen,

er is nu gewoon geen geld, weet je, overleef, produceer, steek het uit,

het is een jungle daar, je moet gewoon blijven werken

En de telefoon gaat en ze zegt: Oh, neem me niet kwalijk, wil je?

Hoi!

Hoe is het met je?

Uh Huh.

Hoe gaat het met je werk?

_Goed._ Nou, luister, blijf uit, ik bedoel,

het zijn niet de jaren zestig, weet je, luister, ik moet nu gaan, maar, uh,

lunch zou geweldig zijn.

Goed, volgende week?

Ja.

Nu erg druk, maar volgende week

zou goed zijn, oké?

Tot ziens

dag

En ik ga naar Magoo's, voor een hapje, en ik zie Frank en ik ga naar zijn

tafel en ik zeg:

Hé Frank.

Hallo hoe gaat het?

Hoe gaat het met je werk?

Ja, de mijne is ook goed.

Luister, ik ben blut, weet je, maar, uh, aan het werk... Luister, ik moet nu gaan, uh,

we moeten _echt_ samenkomen, weet je.

Waarom kom je niet een keertje langs?

Ja, dat zou geweldig zijn.

OKÉ.

Groetjes

Doe het rustig aan

Ik zal je zien

Ik zal je bellen

dag

Tot ziens

En ik ga naar een feest en iedereen zit rond met deze feestmutsen en

het is echt ongemakkelijk en niemand kan iets bedenken om te zeggen.

Dus we verhuizen allemaal

rond--snel--en het is: Hallo!

Hoe is het met je?

Waar was je?

Leuk je te zien.

Luister, het spijt me dat ik je ding vorige week heb gemist, maar we moeten echt...

samen, je weet wel, misschien volgende week.

Ik zal je bellen.

Ik zal je zien

Tot ziens

En ik ga naar huis en de telefoon gaat en het is Alan en hij zegt: Weet je,

Ik ga een show hebben op, uh, kabel-tv en het gaat over eenzaamheid,

je weet wel, mensen in de stad die om wat voor sociologische, psychologische,

filosofische redenen lijken gewoon niet te communiceren, je weet wel, The Gap,

The Gap, uh, het wordt een talkshow en mensen bellen, maar we zeggen om

het begin van elk programma: Uh, luister, bel niet in met uw _personal_

problemen omdat we ze niet willen horen

En ik ga slapen en het gaat weer over en het is Mary en ze zegt:

Hé Laurie, hoe gaat het met je?

Luister, ik heb net gebeld om gedag te zeggen...

Uh, ja, maak je geen zorgen.

Uh, luister, blijf gewoon werken.

Ik moet gaan nu.

Ik weet dat het laat is, maar we moeten volgende week misschien echt samenkomen en hebben

lunchen en praten en... Luister, Laurie, uh, als je voor die tijd wilt praten, uh,

Ik laat mijn antwoordapparaat aan staan ​​... en bel me gewoon ... wanneer dan ook