Рыжий парень - Лариса Мондрус

Мечтала девочка о рыцаре —

Он ей по книгам был знаком.

А повстречала парня рыжего

На танцах в клубе заводском.

И от него она услышала —

Ты не смотри, что я такой —

Ведь я не рыжий.

Я не рыжий!

Не рыжий я, а золотой!

Они успели только встретиться —

Она простилась, и ушла.

А в голове все время вертятся

Его лукавые слова:

Ты подойди ко мне поближе

И будь поласковей со мной.

Ведь я не рыжий.

Я не рыжий!

Не рыжий я, а золотой!

Промчались дни и вот подружкам

Она сама уж говорит —

Ведь у него же не веснушки,

А брызги солнечной зари!

Вы мне не верите — я вижу!

Но я-то знаю — он такой.

Ведь он не рыжий, он не рыжий!

Не рыжий он, а золотой!

Теперь тот парень ей всех ближе.

И ясно только ей одной.

Что он действительно не рыжий,

Не рыжий он, а золотой!

Het meisje droomde van een ridder -

Hij kende haar uit boeken.

En ik ontmoette een roodharige man

Op dansavonden in de fabrieksclub.

En van hem hoorde ze -

Je ziet er niet uit wat ik ben -

Ik ben tenslotte geen roodharige.

Ik ben niet rood!

Ik ben niet rood, maar gouden!

Ze hadden alleen tijd om elkaar te ontmoeten

Ze nam afscheid en vertrok.

En in mijn hoofd draaien ze de hele tijd

Zijn slechte woorden:

Je komt dichter bij mij

En wees aardig voor mij.

Ik ben tenslotte geen roodharige.

Ik ben niet rood!

Ik ben niet rood, maar gouden!

De dagen vlogen voorbij en nu naar mijn vriendinnen

Ze zegt zelf -

Hij heeft tenslotte geen sproeten,

En spatten van de dageraad van de zon!

Je gelooft me niet - ik begrijp het!

Maar ik weet dat hij dat is.

Hij is tenslotte niet rood, hij is niet rood!

Hij is niet rood, maar goud!

Nu is die man dichter bij haar.

En het is alleen voor haar duidelijk.

Dat hij echt niet roodharig is,

Hij is niet rood, maar goud!