Часики - Лариса Грибалева

Привыкла, смирилась, себя связала по рукам

С тобою простилась, ответ читала по губам

Случайно нечаянно, но вряд ли ты меня простишь

Прощаясь прощаюсь, но что же ты молчишь?

Тикают часики мои — уходящей зимы минуты

Мы с тобой теперь на «вы»

Мы с тобой друзья как будто

Тикают часики мои — уходящей зимы минуты

Мы с тобой теперь на «вы»

Мы с тобой друзья

Уходишь, а в сердце как будто целый мир сгорел,

А помнишь.

Ты помнишь, как раньше на меня смотрел?

Теряюсь в вопросах, ответы все в твоих глазах

Останься.

Прощаю… Ну почему ты не сказал?

Тикают часики мои — уходящей зимы минуты

Мы с тобой теперь на «вы»

Мы с тобой друзья как будто

Тика-тикают часики мои…

Ik raakte eraan gewend, verzoende me, bond mijn handen vast

Ik nam afscheid van je, ik las het antwoord op de lippen

Per ongeluk per ongeluk, maar het is onwaarschijnlijk dat je me vergeeft

Afscheid nemen, ik zeg vaarwel, maar waarom zwijg je?

Mijn horloge tikt - minuten van de uitgaande winter

We zijn nu bij je op "jij"

Jij en ik zijn als vrienden

Mijn horloge tikt - minuten van de uitgaande winter

We zijn nu bij je op "jij"

We zijn vrienden

Je gaat weg, en in je hart is het alsof de hele wereld is afgebrand,

Weet je nog.

Weet je nog hoe je naar me keek?

Verdwaald in vragen, de antwoorden zijn allemaal in jouw ogen

Blijven.

Ik vergeef... Nou, waarom zei je dat niet?

Mijn horloge tikt - minuten van de uitgaande winter

We zijn nu bij je op "jij"

Jij en ik zijn als vrienden

Tik-tick mijn klok...