Voir un ami pleurer - Lara Fabian

Bien sûr il y a les guerres d’Irlande

Et les peuplades sans musique

Bien sûr tout ce manque de tendres

Il n’y a plus d’Amérique

Bien sûr l’argent n’a pas d’odeur

Mais pas d’odeur vous monte au nez

Bien sûr on marche sur les fleurs

Mais voir un ami pleurer !

Bien sûr il y a nos défaites

Et puis la mort qui est tout au bout

Nos corps inclinent déjà la tête

Étonnés d'être encore debout

Bien sûr les femmes infidèles

Et les oiseaux assassinés

Bien sûr nos cœurs perdent leurs ailes

Mais mais voir un ami pleurer !

Bien sûr ces villes épuisées

Par ces enfants de cinquante ans

Notre impuissance à les aider

Et nos amours qui ont mal aux dents

Bien sûr le temps qui va trop vite

Ces métro remplis de noyés

La vérité qui nous évite

Mais voir un ami pleurer !

Bien sûr nos miroirs sont intègres

Ni le courage d'être juifs

Ni l'élégance d'être nègres

On se croit mèche on n’est que suif

Et tous ces hommes qui sont nos frères

Tellement qu’on n’est plus étonnés

Que par amour ils nous lacèrent

Mais voir un ami pleurer !

Natuurlijk zijn er de oorlogen van Ierland

En de mensen zonder muziek

Natuurlijk al dit gebrek aan tederheid

Er is geen Amerika meer

Geld heeft natuurlijk geen geur

Maar er gaat geen geur naar je neus

Natuurlijk lopen we over de bloemen

Maar om een ​​vriend te zien huilen!

Natuurlijk zijn er onze nederlagen

En dan is de dood helemaal aan het einde

Onze lichamen knikken al

Verbaasd dat ik nog sta

Natuurlijk bedriegende vrouwen

En de vermoorde vogels

Natuurlijk verliezen onze harten hun vleugels

Maar om een ​​vriend te zien huilen!

Natuurlijk deze uitgeputte steden

Door deze vijftigjarige kinderen

Ons onvermogen om hen te helpen

En onze liefdes die kiespijn hebben

Natuurlijk gaat de tijd te snel

Deze metro's vol verdronken

De waarheid die ons vermijdt

Maar om een ​​vriend te zien huilen!

Natuurlijk zijn onze spiegels geïntegreerd

Noch de moed om joods te zijn

Noch de elegantie van negers zijn

We denken dat we slecht zijn, we zijn maar talg

En al deze mannen die onze broeders zijn

Zozeer zelfs dat we niet langer verbaasd zijn

Dat ze ons uit liefde verscheuren

Maar om een ​​vriend te zien huilen!