Si tu m'aimes / parce que tu pars - Lara Fabian

Je le sens

Je le sais

Quand t’as mal à l’autre bout de la terre

Quand tu pleures pendant des heures

Sur mon cœur je pourrais hurler

Le jurer même si je ne vois rien

D’où je suis je sens ton chagrin

Quand je me vois

Sans tes mains et

Sans tes bras, je ne peux plus respirer

Et j’entends si souvent

Le chant du vent

Qui vient pour me ramener

Vers tes landes sous ton ciel d’Irlande

Quitter ma vie sans préavis

Je le ferais si tu m’aimes

Même si j’ai tort

Tout est plus fort

Que la raison, tout est plus fort que ton nom

Que je redis et que j'écris sans arrêt

Sur les écrans de ma vie

Et j’espère que chacunes des aurores

Que je vois me mènera à ton corps

Je quitterai tout si tu m’aimes

Je sais que je n’me trompe pas

Que quelque part au loin, là-bas

Tu penses encore à moi

Tu m’as gardé dans tes bras

Une place, un ébat

Dis-le-moi tout bas

Dis-le-moi tout bas

Dis-le-moi…

Jamais je ne me suis dégagée de son emprise … jamais…

J'étais comme ensorcelée par lui… j'étais son éléphant blanc à lui…

sa chance…

Mais il est parti… il est vraiment parti…

omment des hommes et des femmes, d’ordinaire aussi clairs

Que nous, sont-ils capables d’un romantisme aussi absurde?..

De gestes inacceptables?.. d'une souffrance intolérable?

Je vivais dans cet absolu.

Tout ne rime à rien quand on n’a même plus peur

Toutes les raisons de rester sont les leurres

Rien ne te retient, surtout pas le bonheur

Que tu ne cherches plus,

C’est plus l’heure

Je suis là pour ne pas regretter l’absence

Des mots et des liens qui empêchent le silence

Dis-moi, s’il te plaît ce qu’on verra trop tard

Le dernier aveu est-il, ce regard?

Parce que tu pars

Parce que tu pars

On restera brisé devant l’irréparable

Parce que tu pars

Parce que tu pars

On étreindra tout contre soi l’intolérable

Lara Fabian — ()

ik voel het

ik weet het

Wanneer je pijn hebt aan de andere kant van de aarde

Als je uren huilt

Op mijn hart zou ik kunnen schreeuwen

Zweer het, zelfs als ik niets zie

Waar ik vandaan kom, voel ik je verdriet

Als ik mezelf zie

Zonder je handen en

Zonder jouw armen kan ik niet ademen

En ik hoor zo vaak

Het lied van de wind

Wie komt me terugbrengen?

Op weg naar je heide onder je Ierse lucht

Mijn leven verlaten zonder kennisgeving

Ik zou het doen als je van me houdt

Zelfs als ik het mis heb

Alles is sterker

Dan reden, alles is sterker dan je naam

Dat ik eindeloos herhaal en schrijf

Op de schermen van mijn leven

En ik hoop dat elke dageraad

Dat ik zie zal me naar je lichaam leiden

Ik zal alles achterlaten als je van me houdt

Ik weet dat ik niet verkeerd ben

Dat daar ergens ver weg

Je denkt nog steeds aan mij

Je hield me in je armen

Een plek, een dartel

vertel me laag

vertel me laag

Zeg eens…

Nooit heb ik mezelf uit zijn greep bevrijd... nooit...

Ik was betoverd door hem...ik was zijn eigen witte olifant...

zijn geluk...

Maar hij is weg... hij is echt weg...

Hoe doen mannen en vrouwen, meestal zo duidelijk

Waartoe zijn wij in staat tot zo'n absurde romantiek?

Onaanvaardbare gebaren?...ondraaglijk lijden?

Ik leefde in dit absoluut.

Alles betekent niets als je niet eens meer bang bent

Alle redenen om te blijven zijn het kunstaas

Niets houdt je tegen, vooral niet geluk

dat je niet meer zoekt,

Het is geen tijd meer

Ik ben hier om geen spijt te hebben van de afwezigheid

Woorden en banden die de stilte doorbreken

Vertel me alsjeblieft wat we te laat zullen zien

Is de laatste bekentenis, deze blik?

Omdat je weggaat

Omdat je weggaat

We zullen gebroken blijven in het aangezicht van het onherstelbare

Omdat je weggaat

Omdat je weggaat

We zullen alles tegen ons omarmen wat ondraaglijk is

Lara Fabian - ()