Leïla - Lara Fabian

L’or d’une nuit d’Orient coule à flots

Le parfum des fleurs d’oranger si doux

Le thé au jasmin parfume la peau

Des milliers de diamants roulent

Assise comme une image au bord de l’eau

Sa peau cuivrée attire meme les bateaux

Elle est bien trop belle, ces murs bien trop hauts

Meme si elle est fidèle à leurs désirs

Elle voudrait au moins choisir

De vivre comme une reine

Ou d’etre une sirène

Quand le jour se lève

La nuit tombe à genoux

Le plus fou des reves brille à son cou

Sur le toit du palais elle cueille des étoiles

Leïla les anges ont des voiles

Elle a appris à parler cette langue

Que seul les sultans ont le droit d’apprendre

Les yeux voilés, le corps à moitié nu

Elle danse et sans aucune retenue

Sourit mais pense à partir

Pour vivre comme une reine

Ou etre une sirène

Het goud van een oosterse nacht stroomt vrijelijk

De geur van oranjebloesem zo zoet

Jasmijnthee parfumeert de huid

Duizenden diamanten rollen

Zittend als een foto aan de waterkant

Zijn koperkleurige huid trekt zelfs boten aan

Ze is veel te mooi, deze muren veel te hoog

Zelfs als ze trouw is aan hun verlangens

Ze zou in ieder geval willen kiezen

Om te leven als een koningin

Of om een ​​zeemeermin te zijn

Wanneer de dag aanbreekt

De nacht valt op zijn knieën

De gekste dromen schijnen om haar nek

Op het dak van het paleis plukt ze sterren

Leïla de engelen hebben sluiers

Ze leerde deze taal spreken

Dat alleen sultans het recht hebben om te leren

Gesluierde ogen, halfnaakt lichaam

Ze danst en zonder enige terughoudendheid

Glimlach maar denk erover om weg te gaan

Om te leven als een koningin

Of wees een zeemeermin