Göttingen - Lara Fabian

Bien sûr, ce n’est pas la Seine,

Ce n’est pas le bois de Vincennes,

Mais c’est bien joli tout de même,

A Göttingen, à Göttingen.

Pas de quais et pas de rengaines

Qui se lamentent et qui se traînent,

Mais l’amour y fleurit quand même,

A Göttingen, à Göttingen.

Ils savent mieux que nous, je pense,

L’histoire de nos rois de France,

Herman, Peter, Helga et Hans,

A Göttingen.

Et que personne ne s’offense,

Mais les contes de notre enfance,

«Il était une fois"commence

A Göttingen.

Bien sûr nous, nous avons la Seine

Et puis notre bois de Vincennes,

Mais Dieu que les roses sont belles

A Göttingen, à Göttingen.

Nous, nous avons nos matins blêmes

Et l'âme grise de Verlaine,

Eux c’est la mélancolie même,

Het is natuurlijk niet de Seine,

Dit is niet het Bois de Vincennes,

Maar toch is het erg leuk,

In Göttingen, in Göttingen.

Geen dokken en geen slogans

Die treuren en slepen,

Maar de liefde bloeit daar nog steeds,

In Göttingen, in Göttingen.

Ze weten het beter dan wij, denk ik,

Het verhaal van onze koningen van Frankrijk,

Herman, Peter, Helga en Hans,

In Göttingen.

En laat niemand beledigd zijn,

Maar de verhalen van onze kindertijd,

"Er was eens" begint

In Göttingen.

Natuurlijk hebben we de Seine

En dan ons Bois de Vincennes,

Maar God de rozen zijn mooi

In Göttingen, in Göttingen.

Wij, wij hebben onze bleke ochtenden

En de grijze ziel van Verlaine,

Ze zijn zelf melancholisch,