Deux "Ils" Deux "Elles" - Lara Fabian

Comme un ciel d’hiver

À ses nuits claires

On s’abandonne

Comme un grand tonnerre

Meurt dès qu’il résonne

Comme une source claire

S’ouvre à la mer

Et puis fusionne

Comme un bout de chair

Fait de nous des hommes

Lorsque deux ils se touchent

Tous nos sens se souviennent

Qu’un baiser est fait de deux êtres

Deux âmes liées presque éternelles

Lorsque deux elles se touchent

Tout en nous se réveille

À l'évidence que l’amour

Fait cette fois toute la différence

Comme inséparables

Sont racines

Et immenses arbres

Quand vents et tempêtes

Persiflent et s’entêtent

Caravane passe,

Aboient les chiens

De guerre lasse

Livrer les secrets

Et la haine se déplace

Âmes jumelles sont immortelles

Bien au-delà d’ils ou elles

Lara Fabian —,

Als een winterse lucht

Op haar heldere nachten

We geven ons over

Als een grote donder

Sterft zodra het resoneert

Als een duidelijke bron

Opent naar de zee

En dan samenvoegen

Als een stuk vlees

Maak ons ​​mannen

Wanneer twee ze elkaar raken

Al onze zintuigen onthouden

Dat een kus bestaat uit twee wezens

Twee bijna eeuwig verbonden zielen

Wanneer twee ze elkaar raken

Alles in ons wordt wakker

duidelijk liefde

Maakt het verschil deze keer

als onafscheidelijk

zijn wortels

En enorme bomen

Bij wind en storm

Bespottelijk en koppig

Caravanpassen,

de honden blaffen

moe van de oorlog

Bezorg de geheimen

En de haat beweegt

Tweelingzielen zijn onsterfelijk

Veel verder dan hen

Lara Fabian-,